1:1 Uzziya, Yotam, Ahaz ve Hizkiyanın Yahudada ve Yehoaş oğlu Yarovamın İsrailde krallık ettiği dönemde RABbin Beeri oğlu Hoşeaya bildirdiği sözler.
1:2 RAB Hoşea aracılığıyla konuşmaya başladığında ona şöyle dedi: ‹‹Git, kötü bir kadınla evlen, ondan zina çocukların olsun. Çünkü ülke halkı benden ayrılarak adice zina ediyor.››
1:3 Böylece Hoşea gidip Divlayimin kızı Gomerle evlendi. Kadın hamile kalıp kendisine bir oğul doğurdu.
1:4 RAB Hoşeaya, ‹‹Çocuğun adını Yizreel koy›› dedi, ‹‹Çünkü çok geçmeden Yizreelde dökülen kanın öcünü Yehu soyundan alacağım. İsrail krallığının sonunu getireceğim.
1:5 Ve o gün Yizreel Vadisinde İsrailin yayını kıracağım.›› anlamına gelir.
1:6 Gomer yine hamile kaldı ve bir kız doğurdu. RAB Hoşeaya, ‹‹Adını Lo-Ruhama koy›› dedi, ‹‹Çünkü artık İsrail soyuna acımayacağım, onları bağışlamayacağım.
1:7 Ancak Yahuda soyuna merhamet edeceğim. Ben kurtaracağım onları, ama yay, kılıç, savaş, at ve atlılar aracılığıyla değil, kendi aracılığımla.››
1:8 Gomer Lo-Ruhamayı sütten kesince yine hamile kaldı ve bir oğul doğurdu.
1:9 RAB Hoşeaya, ‹‹Adını Lo-Ammi koy›› dedi, ‹‹Çünkü siz benim halkım değilsiniz, ben de sizin Tanrınız değilim.
1:10 ‹‹Yine de İsraillilerin sayısı denizin kumu gibi sayılamaz, ölçülemez olacak. Kendilerine, ‹Siz halkım değilsiniz› denilen yerde, ‹Yaşayan Tanrının çocuklarısınız› denecek.
1:11 Yahuda ve İsrail halkları yeniden birleşecek. Başlarına tek önder atayacaklar. Ülkeden çıkacaklar. Çünkü Yizreel günü büyük bir gün olacak.
2:1 ‹‹Kardeşlerinizi ‹Halkım›, kızkardeşlerinizi ‹Merhamete ermişler› diye çağırın.››
2:2 ‹‹Azarlayın annenizi, azarlayın,
Çünkü o benim karım değil artık,
Ben de onun kocası değilim.
Yüzünden akan fahişeliği,
Koynundan zinaları atsın.
2:3 Yoksa onu çırılçıplak soyacak,
Anneden doğma edeceğim,
Çöle, çorak toprağa çevirecek,
Susuzluktan öldüreceğim.
2:4 Acımayacağım çocuklarına,
Çünkü onlar zina çocuklarıdır.
2:5 Anneleri zina etti,
Onlara gebe kaldı, rezillik etti.
‹Oynaşlarımın ardından gideceğim› dedi,
‹Ekmeğimi, suyumu, yapağımı, ketenimi, zeytinyağımı, içkimi onlar veriyor.›
2:6 İşte bu yüzden onun yoluna dikenli çit çekeceğim,
Yolunu bulamasın diye
Önüne duvar öreceğim.
2:7 Oynaşlarının ardına düşecek,
Ama onlara erişemeyecek,
Onları arayacak,
Ama bulamayacak.
O zaman, ‹İlk kocama döneyim› diyecek,
‹Çünkü o zamanki halim şimdikinden iyiydi!›
2:8 Ama kendisine tahıl, yeni şarap, zeytinyağı verenin,
Baal için harcadığı altınla gümüşü bol bol sağlayanın
Ben olduğumu bilmedi.
2:9 Bu yüzden zamanında tahılımı,
Mevsiminde yeni şarabımı geri alacağım;
Çıplak bedenini örten yapağımı, ketenimi çekip alacağım.
2:10 Evet, oynaşlarının önünde ayıbını ortaya çıkaracağım,
Kimse elimden kurtaramayacak onu.
2:11 Bütün sevincine, bayramlarına,
Yeni Ay törenlerine, Şabat günlerine,
Dinsel bayramlarının tümüne son vereceğim.
2:12 Viran edeceğim asmalarını, incir ağaçlarını,
Hani, ‹Bunlar oynaşlarımın bana verdiği ücrettir› dediği;
Çalılığa çevireceğim onları,
Yem olacaklar yabanıl hayvanlara.
2:13 Cezalandıracağım onu,
Baallara buhur yaktığı günler için;
Halkalarla, takılarla süslenmiş,
Oynaşlarının ardınca gitmiş,
Beni unutmuştu››
Diyor RAB.
2:14 ‹‹İşte bu yüzden onu ikna edip çöle götürecek,
Onunla dostça konuşacağım.
2:15 Kendisine orada bağlar vereceğim,
Akorfç Vadisini ona umut kapısı yapacağım.
Gençlik günlerinde olduğu gibi,
Mısırdan çıktığı günlerde olduğu gibi,
Ezgiler söyleyecek.
2:16 Ve o gün gelecek›› diyor RAB,
‹‹Bana, ‹Kocam› diyeceksin;
Artık, ‹Efendim› demeyeceksin. var. Baal hem bir ilahın adı hem de ‹‹Koca››, ‹‹Efendi›› anlamlarına gelir.
2:17 Ağzından Baalların adını sileceğim,
Adları bir daha anılmayacak.
2:18 Kırdaki hayvanlarla, gökteki kuşlarla,
Toprakta yaşayan canlılarla,
Halkım için o gün antlaşma yapacağım;
Ülkeden yayı, kılıcı, savaşı kaldıracağım,
Güvenlik içinde yatıracağım onları.
2:19 Seni sonsuza dek kendime eş alacağım,
Doğruluk, adalet, sevgi, merhamet temelinde
Seninle evleneceğim.
2:20 Sadakatle seninle evleneceğim,
RABbi tanıyacaksın.
2:21 ‹‹Ve o gün yanıt vereceğim›› diyor RAB,
‹‹Göklere yanıt vereceğim;
Onlar da yere yanıt verecek;
2:22 Yerse, tahıla, yeni şaraba,
Zeytinyağına yanıt verecek,
Onlar da Yizreele yanıt verecekler.
2:23 Onu ülkede kendim için ekeceğim,
Merhamete ermemiş olana acıyacağım,
Halkım olmayana, ‹Halkımsın› diyeceğim;
Onlar da bana, ‹Tanrım› diyecekler.››
3:1 RAB bana şöyle dedi: ‹‹İsraillilerin başka ilahlara yönelmelerine, üzüm pestillerine gönül vermelerine karşın, RAB onları nasıl seviyorsa, sen de git, o kadını sev, başkasınca sevilmiş, zina etmiş olsa bile.››
3:2 Böylece onu on beş şekel gümüş, bir homer bir letek arpa karşılığında satın aldım kendime.
3:3 Ona, ‹‹Uzun süre benimle yaşayacaksın›› dedim, ‹‹Zina etmeyecek, başka bir erkekle dostluk kurmayacaksın. Ben de sana öyle davranacağım.››
3:4 Çünkü İsrailliler uzun süre kral, önder, kurban, dikili taş, efod, aile putu olmadan yaşayacak.
3:5 Sonra dönüp Tanrıları RAB'bi, kralları Davut'u arayacaklar. Son günlerde korkarak RAB'be ve O'nun iyiliğine yönelecekler.
4:1 Ey İsrailliler, dinleyin RABbin sözünü,
Çünkü RABbin davası var bu ülkede yaşayanlarla;
‹‹Yok olmuş sevgi, sadakat, Tanrı bilgisi.
4:2 Lanet, yalan, adam öldürme, hırsızlık,
Zina almış her şeyin yerini.
Zorbalık ediyorlar,
Kan üstüne kan döküyorlar.
4:3 Bu yüzden ülke yas tutuyor,
Tükeniyor orada yaşayan herkes,
Kırdaki hayvanlar, gökteki kuşlar
Denizdeki balıklar...
4:4 ‹‹Ancak kimse kimseyle çekişmesin,
Kimse kimseyi suçlamasın,
Çünkü halkın kâhinle çekişenlere benziyor.
4:5 Sen gündüz tökezleyeceksin,
Peygamber de gece seninle birlikte,
Yok edeceğim anneni.
4:6 ‹‹Yok oldu halkım bilgisizlikten,
Sen bilgiyi reddettiğin için,
Ben de seni reddedeceğim,
Bana kâhinlik etmeyesin diye.
Sen Tanrının yasasını unuttuğun için,
Ben de senin çocuklarını unutacağım.
4:7 Kâhinler çoğaldıkça
Daha çok günah işlediler bana karşı,
Onların onurunu utanca çevireceğim. Süryanice ve bazı eski İbrani din bilginlerine göre ‹‹Onurumu utanca çevirecekler››.
4:8 Halkımın günahlarıylafı besleniyorlar,
Onların suç işlemesini istiyorlar. ‹‹Günah sunusu›› anlamına gelir (bkz. Lev.6:25-30).
4:9 Halkın başına gelenler kâhinlerin başına da gelecek,
Tuttukları yol yüzünden cezalandıracağım onları,
Yaptıklarının karşılığını vereceğim.
4:10 Yiyecekler, ama doymayacaklar,
Zina edecekler, ama çoğalmayacaklar.
Çünkü RABbi dinlemekten vazgeçtiler.
4:11 ‹‹Zina, yeni ve eski şarap insanın aklını başından alır.
4:12 Halkım tahta puta danışıyor,
Değneğinden yanıt alıyor.
Çünkü zina ruhu onları saptırdı,
Kendi Tanrılarından ayrılarak zina ettiler.
4:13 Dağ başlarında kurban kesiyor,
Tepelerde meşe, aselbent, yabanıl fıstık ağaçları altında buhur yakıyorlar,
Gölgeleri güzel olduğu için.
Bu yüzden kızlarınız fahişelik ediyor,
Gelinleriniz zina.
4:14 Fahişelik ettiklerinde kızlarınızı,
Zina ettiklerinde gelinlerinizi cezalandırmayacağım.
Çünkü erkekleriniz fahişelerle oynaşıyor,
Putların tapınağında fuhuş yapanlarla kurban kesiyorlar.
Anlayışsız halk mahvolacak.
4:15 ‹‹Ey İsrail, sen zina etsen de,
Yahuda suç işlemese bari. ‹‹Gilgala gitmeyin,
Beytavene çıkmayın.
‹Yaşayan RABbin hakkı için› diye ant içmeyin. tapınma merkezleriydi.
4:16 Çünkü İsrail inatçı bir inek gibi inat etti,
Şimdi RAB nasıl güder onları otlakta kuzu gibi?
4:17 Efrayim putlarına sarıldı,
Bırak onu!
4:18 İçkileri tükendi,
Hâlâ zina ediyorlar;
Önderleri rezilliğe gönül verdi.
4:19 Rüzgar onları kanatlarına sardı,
Kurbanları yüzünden utanacaklar.
5:1 ‹‹Ey kâhinler, işitin bunu!
Ey İsrailliler, dikkatle dinleyin!
Kulak verin, ey saraydakiler!
Bu yargı size uygulanacak.
Çünkü siz Mispada bir tuzak,
Tavor Dağına serilmiş bir ağ oldunuz.
5:2 Başkaldıranlar azıttıkça azıttı,
Ama ben hepsini yola getireceğim.
5:3 Efrayimi tanırım,
İsrailde de benim için gizli bir şey yok.
Çünkü daha yeni zina ettin, ey Efrayim,
Kirlenmiş İsrail.
5:4 Yaptıkları işler Tanrılarına dönmeye izin vermiyor,
Çünkü zina ruhu var içlerinde,
RABbi tanımıyorlar.
5:5 İsrailin gururu kendine karşı tanıklık ediyor;
Suç içinde tökezliyor İsraille Efrayim,
Yahuda da birlikte.
5:6 Davarlarıyla, sığırlarıyla RABbi aramaya gidecekler,
Ama bulamayacaklar.
Çünkü RAB onlardan uzaklaştı.
5:7 RABbe ihanet ettiler,
Evlilik dışı çocuk yaptılar;
Şimdi yiyip bitirecek Yeni Ay törenleri,
Hem onları hem de tarlalarını.
5:8 ‹‹Givada boru, Ramada borazan çalın,
Beytavende savaş çağrısı yapın;
Düşman peşinizde, ey Benyaminliler!
5:9 Azar günü Efrayim yıkıma uğrayacak,
Kararımı bildiriyorum İsrail oymaklarına.
5:10 Yahuda önderleri sınır taşlarının yerini değiştirenlere benziyor,
Gazabımı su gibi dökeceğim üzerlerine.
5:11 Baskı gördü Efrayim,
Ezildi yargı önünde,
Çünkü bile bile boş şeylerin ardına düştü.
5:12 Ben Efrayimlilere karşı güve,
Yahuda halkına karşı küf gibi olacağım.
5:13 ‹‹Efrayim hastalığını,
Yahuda yarasını görünce,
Efrayim Asura gitti,
Büyük kraldan yardım istedi.
Ama o size şifa veremez,
Yaranızı iyileştiremez.
5:14 Çünkü ben Efrayime bir aslan,
Yahuda halkına genç bir aslan gibi saldıracağım.
Ben parçalayacağım onları,
Alıp götüreceğim, kurtaran çıkmayacak.
5:15 Sonra gidip yerime döneceğim,
Onlar suçlarını kabul edinceye,
Yüzümü arayıncaya dek orada kalacağım.
Sıkıntıya düşünce gayretle beni arayacaklar.››
6:1 ‹‹Gelin, RABbe dönelim.
Bizi O parçaladı,
O iyileştirecek.
Bizi O yaraladı,
Yaramızı O saracak.
6:2 İki gün sonra bizi diriltecek,
Üçüncü gün ayağa kaldıracak,
Huzurunda yaşayalım diye.
6:3 RABbi tanıyalım,
RABbi tanımaya gayret edelim.
O tan gibi şaşmadan doğacak,
Yağmur gibi, toprağı sulayan
Son yağmur gibi bize gelecektir.››
6:4 Tanrı şöyle diyor:
‹‹Ey Efrayim, ne yapayım sana?
Ey Yahuda, sana ne yapayım?
Sevginiz sabah sisine benziyor,
Erkenden uçup giden çiy gibi.
6:5 Bu yüzden sizi peygamberler aracılığıyla lime lime doğradım,
Ağzımdan çıkan sözlerle öldürdüm;
Yargılarım şimşek gibi ışıldıyor.
6:6 Çünkü ben kurbandan değil, bağlılıktan hoşlanırım,
Yakmalık sunulardan çok beni tanımanızı isterim.
6:7 Oysa onlar Adam Kentinde
Antlaşmaya uymadılar,
Orada bana ihanet ettiler. Kenti gibi›› anlamlarına da gelebilir.
6:8 Gilat kötülük yapanların kentidir,
Kan izleriyle doludur.
6:9 Haydut çeteleri nasıl pusuya yatarsa,
Kâhinler takımı da öyle;
Şekem yolunda adam öldürüyor,
Rezillik yapıyorlar.
6:10 İsrail halkında korkunç bir şey gördüm.
Efrayim zinaya kapılmış,
Kirlenmiş İsrail.
6:11 ‹‹Ey Yahuda, senin için de bir hasat günü saptandı. ‹‹Ne zaman halkımın durumunu düzeltmek,
7:1 İsraile şifa vermek istesem,
Efrayimin suçları,
Samiriyenin kötülükleri ortaya çıkıyor.
Çünkü hile yapıyorlar,
Evlere hırsız giriyor,
Dışarda haydut çeteleri soygun yapıyor.
7:2 Ne var ki, düşünmüyorlar,
Kötülüklerini unutmadığımı.
Günahları kuşatıyor onları,
Gözümün önündeler.
7:3 ‹‹Kralı kötülükleriyle,
Önderleri yalanlarıyla sevindiriyorlar.
7:4 Hepsi zinaya düşkün,
Yoğrulan hamur ekşiyinceye dek
Fırıncının ateşini karıştırmaya gerek duymadığı fırın gibi kızgınlar.
7:5 Kralımızın şenlik gününde,
Önderler şarabın ateşinden hastalandılar,
Kral da alaycılarla elele verdi.
7:6 Fırın gibidir yürekleri,
Dolap çevirerek ona yaklaşırlar.
İçin için yanar öfkeleri
Gece boyunca.
Alevli ateş gibi parlar
Sabah olunca.
7:7 Hepsi fırın gibi kızgındır,
Yutar yöneticilerini.
Bütün kralları düştü,
Kimse yardıma çağırmıyor beni.
7:8 ‹‹Efrayim öteki halklarla karışıyor,
Çevrilmemiş pideye döndü.
7:9 Gücünü yabancılar yedi,
Farkında değil;
Saçlarına ak düştü,
Farkında değil.
7:10 İsrailin gururu kendine karşı tanıklık ediyor;
Bütün bunlara karşın
Yine de dönmüyorlar ben, Tanrıları RABbe,
Aramıyorlar beni.
7:11 ‹‹Efrayim bön, akılsız bir güvercin gibi,
Ya Mısırı yardıma çağırıyor,
Ya Asura gidiyor.
7:12 Gittiklerinde ağımı üzerlerine atacak,
Gökte uçan kuşlar gibi onları yere indireceğim.
Topluluklarına bildirildiği gibi,
Onları yola getireceğim.
7:13 Vay onların haline,
Çünkü benden uzaklaştılar!
Felaket gelecek başlarına,
Çünkü başkaldırdılar bana!
Ben onları kurtarmak istiyorum,
Onlarsa iftira ediyor bana.
7:14 Yürekten yakarmıyorlar,
Uluyorlar yataklarının üzerinde.
Tahıl ve yeni şarap için kendilerini yaralıyor,
Bana sırt çeviriyorlar.
7:15 Ben onları eğittim, bileklerine güç verdim,
Onlarsa bana düzen kuruyor.
7:16 Dönüyorlar,
Ama Yüce Olan'a değil;
Kusurlu yay gibiler.
Arsız dilleri yüzünden
Önderleri kılıçtan geçirilecek.
Mısır'da gülünç duruma düşecekler bu yüzden.››
8:1 ‹‹Boru çalmaya hazırlan!
Düşman kartal gibi dolaşıyor evimin üzerinde;
Çünkü İsrail antlaşmaya uymadı,
Yasama karşı çıktılar.
8:2 ‹Ey Tanrımız,
Biz İsrailliler seni tanıyoruz!›
Diye bana yakarıyorlar.
8:3 İyi olanı reddettiler,
Düşman kovalayacak onları.
8:4 Krallar atadılar bana sormadan,
Önderler seçtiler benden habersiz.
Altın ve gümüşleriyle yıkımlarına yol açan putlar yaptılar.
8:5 Ey Samiriye, atın buzağı putunuzu,
Öfkem alevleniyor size karşı!
Hiç mi temiz olamayacaksınız?
8:6 Çünkü bu İsrailin işidir.
O buzağıyı bir usta yaptı,
Tanrı değildir o.
Samiriyenin buzağı putu parçalanacak.
8:7 Çünkü rüzgar eken kasırga biçer.
Baş vermeyen buğday un vermez.
Verse bile yabancılar yutacak onu.
8:8 ‹‹Yutuldu İsrail,
Şimdi uluslar arasında kimsenin beğenmediği bir kap gibi.
8:9 Tek başına dolaşan yaban eşeği gibi Asura gittiler,
Efrayim ücretli oynaşlar tuttu.
8:10 Uluslar arasında oynaşlar tutsalar da,
Şimdi onları bir araya toplayacağım.
Çünkü azalmaya başladılar güçlü kralın baskısı altında.
8:11 ‹‹Efrayim günah sunusu sunmak için çok sunak yaptı,
Bunlar günah işlemelerine neden oldu.
8:12 Yasamdaki pek çok şeyi onlar için yazdım,
Ne var ki garipsediler bunları.
8:13 Bana sundukları kurbanlara gelince,
Kurban kesiyor, eti kendileri yiyorlar;
Oysa RAB bunu yapanlardan hoşlanmaz.
Şimdi anımsayacak suçlarını,
Günahları için onları cezalandıracak;
Geri dönecekler Mısıra.
8:14 Çünkü İsrail Yaratıcısı'nı unuttu,
Saraylar yaptı;
Yahuda'ysa birçok kenti surlarla çevirdi,
Ama ateş göndereceğim kentlerinin üstüne,
Yiyip bitirsin kalelerini.››
9:1 Ey İsrail, öteki halklar gibi sevinme, coşma!
Çünkü kendi Tanrına vefasızlık ederek zina ettin,
Harman yerlerinin tümünde zina kazancına gönül verdin.
9:2 Ama harman yeri, şarap teknesi halkı doyurmayacak,
Yeni şarap umutları boşa çıkacak.
9:3 RABbin diyarında kalmayacaklar,
Mısıra dönecek Efrayim,
Asurda kirli sayılan şeyleri yiyecekler.
9:4 RABbe şarap sunuları dökmeyecekler,
Onu hoşnut etmeyecek kurbanları.
Kurbanları yas yemeğine dönecek,
Kirli sayılacak onları yiyenlerin hepsi.
Yalnız kendi karınlarını doyuracak yiyecekleri,
RABbin Tapınağına girmeyecek.
9:5 Ne yapacaksınız dinsel bayramlarda,
RABbin bayram gününde?
9:6 Yıkımdan kaçsalar bile,
Mısır bir araya toplayacak onları,
Mof gömecek.
Değerli gümüş eşyalarını yabanıl otlar saracak,
Diken bitecek çadırlarında.
9:7 Onların ceza günleri geldi,
Hesap günleri çattı.
Bunu bilsin İsrail!
Suçunuzun çokluğundan,
Düşmanlığınızın büyüklüğü yüzünden,
Peygamber aptal, ruhsal insan deli sayıldı.
9:8 Peygamber Tanrımın yanısıra Efrayime gözcülük eder,
Ama tuzak kurulmuş bütün yollarına,
Düşmanlık var Tanrının Tapınağında.
9:9 Alabildiğine yozlaştılar,
Givada olduğu gibi.
Tanrı suçlarını anımsayacak,
Günahlarının cezasını verecek.
9:10 ‹‹İsrail çölde
Bir salkım üzüm gibi geldi bana,
Atalarıysa incir ağacının ilk ürünü gibi.
Ama Baal-Peora geldiklerinde
Utanç dolu puta adadılar kendilerini,
Sevdikleri şey kadar iğrenç oldular.
9:11 Efrayimin görkemi bir kuş gibi uçup gidecek,
Ne doğum ne gebelik olacak, kimse gebe kalmayacak.
9:12 Çocuklarını büyütseler bile,
Çocuklarından edeceğim onları,
Kimse kalmayıncaya dek;
Evet, vay başlarına,
Onları terk ettiğimde!
9:13 Efrayimi, Sur Kenti gibi,
Güzel bir yere kurulmuş gördüm.
Ama Efrayim çocuklarını celladın önüne götürecek.››
9:14 Ya RAB, ver onlara ne vereceksen!
Düşük yapan rahimler, sütsüz memeler ver.
9:15 ‹‹Gilgaldaki kötülükleri yüzünden,
Nefret ettim orada onlardan.
İşledikleri günahlardan ötürü,
Onları evimden kovacağım.
Artık sevmeyeceğim onları,
Bütün önderleri asidir.
9:16 Vuruldu Efrayim,
Kökleri kurudu,
Meyve vermeyecekler artık.
Çocuk doğursalar bile,
Rahimlerinin değerli meyvelerini öldüreceğim.››
9:17 Reddedecek Tanrım onları,
Çünkü O'nu dinlemediler,
Uluslar arasında dolaşıp duracaklar.
10:1 İsrail serpilen bir asmaya benzer,
Meyvesini veriyor.
Meyvesi arttıkça,
Sunakları da arttı.
Ülkesi zenginleştikçe,
Onu güzel dikili taşlarla donattı.
10:2 İçleri yalan doldu,
Şimdi suçlarının cezasını taşımalılar.
RAB sunaklarını yıkacak,
Dikili taşlarını yok edecek.
10:3 O zaman, ‹‹Kralsız kaldık›› diyecekler,
‹‹Çünkü RABden korkmadık.
Kralımız olsa bile,
Ne yapabilirdi bize?››
10:4 Antlaşma yaparken,
Boş sözler veriyor, yalan yere ant içiyorlar,
Bu yüzden davalar, sürülmüş tarladaki zehirli ot gibi boy veriyor.
10:5 Samiriyede yaşayanlar
Beytavendeki inek putu yüzünden korkuya kapılacak.
Halkı onun ardından yas tutacak,
Onun görkemiyle coşan putperest kâhinler
Oradan sürgün edildiği için dövünecek.
10:6 Put armağan olarak büyük krala, Asura götürülecek.
Efrayim rezil olacak,
İsrail aldığı öğütten utanacak.
10:7 Samiriye, Kralıyla birlikte
Su üstündeki çubuk gibi akıp gidecek.
10:8 İsrailin günahı olan Avendeki puta tapılan yerler yok olacak,
Sunaklarını dikenler, devedikenleri saracak.
O zaman dağlara, ‹‹Bizi örtün!››,
Tepelere, ‹‹Üzerimize düşün!›› diyecekler.
10:9 ‹‹Ey İsrail, Givada geçirdiğin günlerden beri
Günah işledin.
Orada direndiniz bana.
Kötülere karşı açılan savaş
Givada size erişemez mi?
10:10 İstediğim zaman onları cezalandıracağım,
Çifte günahlarına bağlandıkları zaman,
Uluslar toplanacak onlara karşı.
10:11 Efrayim eğitilmiş ineğe benzer,
Buğday dövmeyi sever.
Ama ben boyunduruk takacağım onun güzel boynuna.
Koşum vuracağım Efrayimin sırtına,
Yahuda çift sürecek,
Yakup tırmık çekecek.
10:12 Doğruluk ekin kendiniz için,
Sevgi meyveleri biçin.
Nadasa bıraktığınız toprağı işleyin;
Çünkü RABbe yönelme zamanıdır,
Gelip üzerinize doğruluk yağdırıncaya dek.
10:13 Ama siz kötülük ektiniz,
Fesat biçtiniz,
Yalanın meyvesini yediniz.
Çünkü kendi yolunuza,
Yiğitlerinizin çokluğuna güvendiniz.
10:14 Bu yüzden halkınızın arasında savaş uğultusu çıkacak,
Yıkılacak bütün surlarınız,
Şalmanın savaşta Beytarveli yıktığı gibi.
Anneler çocuklarıyla birlikte yere çalınıp parçalandı.
10:15 Ey Beytel, sana da aynısı yapılacak,
Kötülüğünün büyüklüğü yüzünden.
Tan ağarırken İsrail Kralı büsbütün yok olacak.
11:1 ‹‹Çocukluğunda sevdim İsraili,
Oğlumu Mısırdan çağırdım.
11:2 Peygamberler İsraili çağırdıkça,
İsrail uzaklaştı onlardan.
Kurban kestiler Baallara,
Buhur yaktılar putlara.
11:3 Efrayime yürümeyi ben öğrettim,
Kollarıma aldım onları.
Ama kendilerine şifa verenin ben olduğumu anlamadılar.
11:4 Onları insancıl iplerle,
Sevgi bağlarıyla kendime çektim;
Boyunduruklarını kaldıran biri gibi oldum,
Eğilip yiyeceklerini verdim.
11:5 ‹‹Mısıra dönmeyecekler,
Asur kral olacak başlarına,
Çünkü bana dönmek istemediler.
11:6 Fırıl fırıl kılıç dönecek kentlerinde,
Kapı sürgülerini yok edecek,
Tüketecek onları düzenleri yüzünden.
11:7 Halkım benden uzaklaşmaya kararlı.
Beni, Yüce Olanı çağırsalar bile,
Asla yüceltmeyeceğim onları.
11:8 ‹‹Nasıl vazgeçerim senden, ey Efrayim?
Nasıl teslim ederim seni, ey İsrail?
Admaya yaptığımı nasıl sana yaparım?
Seni nasıl Sevoyime çeviririm?
Yüreğim değişti içimde,
Alevlendi acıma duygularım.
11:9 Kızgın öfkemi başınıza yağdırmayacağım,
Efrayimi yeniden yok etmeyeceğim.
Çünkü ben insan değil, Tanrıyım,
Kutsal Olanım aranızda,
Artık öfkeyle üzerinize varmayacağım.
11:10 Aslan gibi kükreyen
RABbin ardınca yürüyecekler;
O kükreyince titreyerek gelecek çocukları batıdan.
11:11 Mısırdan kuşlar gibi,
Asurdan güvercinler gibi
Titreyerek gelecekler.
Evlerine oturtacağım onları››
Diyor RAB.
11:12 Efrayim yalanla,
İsrail halkı hileyle çevremi sardı.
Yahuda'ysa hâlâ dizginsiz,
Tanrı'ya, Kutsal ve Sadık Olan'a karşı.
12:1 Efrayim rüzgarı güdüyor,
Doğu rüzgarının ardına düşüyor bütün gün;
Yalanı, zorbalığı artıyor.
Asurla antlaşma yapıyor,
Mısıra zeytinyağı gönderiyor.
12:2 RABbin davası var Yahudayla,
Yakup soyunu izlediği yola göre cezalandıracak,
Yaptıklarının karşılığını verecek.
12:3 Yakup ana rahminde kardeşinin topuğunu tuttu,
Büyüyünce Tanrıyla güreşti.
12:4 Melekle güreşip yendi,
Ağladı, kutsanmak istedi.
Tanrıyı Beytelde buldu,
RAB, Her Şeye Egemen Tanrı bizimle orada konuştu,
O RAB diye anılır.
12:6 Bu yüzden Tanrına dön sen,
Sevgiye, adalete sarıl,
Sürekli Tanrını bekle.
12:7 Efrayim tüccardır,
Hileli terazi kullanır,
Aldatmayı sever.
12:8 ‹‹Çok zengin oldum›› diye böbürlenir,
‹‹Varlığa kavuştum,
Çok emek çektim,
Günah denecek bir suç bulamayacaklar bende.››
12:9 ‹‹Ama seni Mısırdan çıkaran
Tanrın RAB benim.
Bayram günlerindeki gibi,
Seni yine çadırlarda oturtacağım.
12:10 Peygamberlere de söyledim,
Çok görümler sağladım,
Onlar aracılığıyla örnekler verdim.››
12:11 Kötülük mü var Gilatta?
Gerçekten değersiz bir halk!
Gilgalda sığır üstüne sığır kurban ediyorlar,
Sunakları sürülmüş tarladaki taş yığınlarını andırıyor.
12:12 Yakup Arama kaçtı,
İsrail bir karı için kul oldu,
Koyun güttü.
12:13 RAB İsraili bir peygamber aracılığıyla Mısırdan çıkardı,
Yine bir peygamber korudu onları.
12:14 Ama Efrayim Tanrı'yı aşırı öfkelendirdi.
Rab döktükleri kanın hesabını soracak,
Aşağılamalarının karşılığını verecek.
13:1 Efrayim konuştuğunda herkes titrerdi,
Yücelmişti İsrailde.
Ama Baala taparak suç işleyince öldü.
13:2 Şimdi günah üstüne günah işliyorlar,
Gümüşlerinden dökme putlar,
Akıllıca tasarlanmış putlar yapıyorlar,
Hepsi de usta işi.
Bu insanlar hakkında,
‹‹İnsan kurban edenler
Buzağıları öpüyor!›› diye konuşuluyor.
13:3 Bu yüzden sabah sisine,
Erken uçup giden çiye,
Harman yerinden savrulan saman çöpüne,
Bacadan tüten dumana dönecekler.
13:4 ‹‹Ama seni Mısırdan çıkaran
Tanrın RAB benim,
Benden başka tanrı tanımayacaksın,
Çünkü başka kurtarıcı yoktur.
13:5 Ben sana çölde,
Kurak topraklarda göz kulak oldum.
13:6 Otlaklara sahip olunca doydular,
Doyunca gurura kapıldılar;
Bu yüzden unuttular beni.
13:7 Ben de onlara karşı bir aslan gibi olacağım,
Bir pars gibi yol kenarında pusuya yatacağım.
13:8 Yavrularından edilmiş dişi ayı gibi
Karşılarına çıkacak,
Yüreklerinin zarını yırtacağım,
Dişi aslan gibi onları oracıkta yiyip bitireceğim,
Yabanıl bir hayvan parçalayacak onları.
13:9 ‹‹Ey İsrail, bana, yardımcına karşı çıkman
Yıkıma uğratıyor seni.
13:10 Nerede seni bütün kentlerinde
Kurtaracak kralın?
Yöneticilerin nerede?
Hani, onlar için:
‹Bana bir kral ve önderler ver!› demiştin.
13:11 Öfkelendiğimde bir kral verdim sana,
Gazaba gelince alıp götürdüm onu.
13:12 Efrayimin suçu birikmiş,
Günahı kayda geçmiş.
13:13 Doğum sancıları çeken kadının akılsız oğludur o,
Çünkü zamanı geldiğinde,
Açık rahimden çıkmıyor.
13:14 ‹‹Onları fidyeyle kurtaracağım
Ölüler diyarının elinden,
Ölümden fidyeyle kurtaracağım.
Felaketin nerede, ey ölüm?
Yıkıcılığın nerede, ey ölüler diyarı?
Hiç pişmanlık duymayacağım.
13:15 ‹‹Kardeşleri arasında serpilip gelişse de,
Doğu rüzgarı, çölden esen RABbin soluğu üzerine gelecek,
Onun kaynağı kuruyacak,
Pınarı kesilecek,
Değerli eşyalarının hazinesi yağmalanacak.
13:16 Samiriye halkı suçunun cezasını çekecek,
Çünkü Tanrısı'na başkaldırdı.
Kılıçla yıkılacaklar,
Yere çalınıp parçalanacak yavruları,
Gebe kadınlarının karnı yarılacak.››
14:1 Tanrın RABbe dön, ey İsrail,
Çünkü suçlarından ötürü tökezledin.
14:2 Dualarla gidin, RABbe dönün,
Ona, ‹‹Bağışla bütün suçlarımızı›› deyin,
‹‹Lütfet, kabul et bizi,
Öyle ki, dudaklarımızın kurbanını sunalım.
14:3 Asur kurtaramaz bizi,
Savaş atlarına binmeyeceğiz.
Artık ellerimizle yaptığımıza
‹Tanrımız› demeyeceğiz,
Çünkü öksüz sende merhamet bulur.››
14:4 ‹‹Onların dönekliğini düzelteceğim,
Gönülden seveceğim onları,
Çünkü onlara karşı öfkem dindi.
14:5 Çiy gibi olacağım İsraile;
Zambak gibi çiçek açacak,
Lübnan sediri gibi kök salacaklar.
14:6 Dallanıp budaklanacaklar,
Görkemleri zeytin ağacını,
Kokuları Lübnan sedirini andıracak.
14:7 Yine insanlar oturacak gölgesinde;
Buğday gibi gelişecek,
Asma gibi serpilecekler;
Lübnan şarabı kadar ün kazanacaklar.
14:8 Ey Efrayim, artık ne işim var putlarla?
Yanıtlayacak, seninle ilgileneceğim.
Yeşil çam gibiyim ben,
Senin verimliliğin benden kaynaklanıyor.››
14:9 Bilge kişi kavrasın bunları,
Anlayan anlasın.
Çünkü RAB'bin yolları adildir;
Bu yollarda yürür doğrular,
Ama başkaldıranlar bu yollarda sendeler.