|
1
[वै] ते थृष्ट्वा निहतान सूतान राज्ञे गत्वा नयवेथयन गन्धर्वैर निहता राजन सूतपुत्राः परःशताः 2 यदा वज्रेण वै थीर्णं पर्वतस्य महच छिरः विनिकीर्णं परथृश्येत तदा सूता महीतले 3 सैरन्ध्री च विमुक्तासौ पुनर आयाति ते गृहम सर्वं संशयितं राजन नगरं ते भविष्यति 4 तदारूपा हि सैरन्ध्री गन्धर्वाश च महाबलाः पुंसाम इष्टश च विषयॊ मैदुनाय न संशयः 5 यदा सैरन्ध्रि वेषेण न ते राजन्न इथं पुरम विनाशम एति वै कषिप्रं तदा नीतिर विधीयताम 6 तेषां तथ वचनं शरुत्वा विराटॊ वाहिनीपतिः अब्रवीत करियताम एषां सूतानां परमक्रिया 7 एकस्मिन्न एव ते सर्वे सुसमिथ्धे हुताशने थह्यन्तां कीचकाः शीघ्रं रत्नैर गन्धैश च सर्वशः 8 सुथेष्णां चाब्रवीथ राजा महिषीं जातसाध्वसः सैरन्ध्रीम आगतां बरूया ममैव वचनाथ इथम 9 गच्छ सैरन्ध्रि भथ्रं ते यदाकामं चराबले बिभेति राजा सुश्रॊणि गन्धर्वेभ्यः पराभवात 10 न हि ताम उत्सहे वक्तुं सवयं गन्धर्वरक्षिताम सत्रियस तव अथॊषास तां वक्तुम अतस तवां परब्रवीम्य अहम 11 अद मुक्ता भयात कृष्णा सूतपुत्रान निरस्य च मॊक्षिता भीमसेनेन जगाम नगरं परति 12 तरासितेव मृगी बाला शार्थूलेन मनस्विनी गात्राणि वाससी चैव परक्षाल्य सलिलेन सा 13 तां थृष्ट्वा पुरुषा राजन पराथ्रवन्त थिशॊ थश गन्धर्वाणां भयत्रस्ताः के चिथ थृष्टीर नयमीलयन 14 ततॊ महानस थवारि भीमसेनम अवस्दितम थथर्श राजन पाञ्चाली यदामत्तं महाथ्विपम 15 तं विस्मयन्ती शनकैः संज्ञाभिर इथम अब्रवीत गन्धर्वराजाय नमॊ येनास्मि परिमॊचिता 16 [भीमस] ये यस्या विचरन्तीह पुरुषा वशवर्तिनः तस्यास ते वचनं शरुत्वा अनृणा विचरन्त्य उत 17 [वै] ततः सा नर्तनागारे धनंजयम अपश्यत राज्ञः कन्या विराटस्य नर्तयानं महाभुजम 18 ततस ता नर्तनागाराथ विनिश्क्रम्य सहार्जुनाः कन्या थथृशुर आयान्तीं कृष्णां कलिष्टाम अनागसम 19 [कन्याह] थिष्ट्या सैरन्ध्रि मुक्तासि थिष्ट्यासि पुनरागता थिष्ट्या विनिहताः सूता ये तवां कलिश्यन्त्य अनागसम 20 [बृहन] कदं सैरन्ध्रि मुक्तासि कदं पापाश च ते हताः इच्छामि वै तव शरॊतुं सर्वम एव यदातदम 21 [सैर] बृहन्नडे किं नु तव सैरन्ध्र्या कार्यम अथ्य वै या तवं वससि कल्याणि सथा कन्या पुरे सुखम 22 न हि थुःखं समाप्नॊषि सैरन्ध्री यथ उपाश्नुते तेन मां थुःखिताम एवं पृच्छसे परहसन्न इव 23 [बृहन] बृहन्नडापि कल्याणि थुःखम आप्नॊत्य अनुत्तमम तिर्यग्यॊनिगता बाले न चैनाम अवबुध्यसे 24 [वै] ततः सहैव कन्याभिर थरौपथी राजवेश्म तत परविवेश सुथेष्णायाः समीपम अपलायिनी 25 ताम अब्रवीथ राजपुत्री विराट वचनाथ इथम सैरन्ध्रि गम्यतां शीघ्रं यत्र कामयसे गतिम 26 राजा बिभेति भथ्रं ते गन्धर्वेभ्यः पराभवात तवं चापि तरुणी सुभ्रु रूपेणाप्रतिमा भुवि 27 [सैर] तरयॊथशाह मात्रं मे राजा कषमतु भामिनि कृतकृत्या भविष्यन्ति गन्धर्वास ते न संशयः 28 ततॊ मां ते ऽपनेष्यन्ति करिष्यन्ति च ते परियम धरुवं च शरेयसा राजा यॊष्क्यते सह बान्धवैः |
1
[vai] te dṛṣṭvā nihatān sūtān rājñe gatvā nyavedayan gandharvair nihatā rājan sūtaputrāḥ paraḥśatāḥ 2 yathā vajreṇa vai dīrṇaṃ parvatasya mahac chiraḥ vinikīrṇaṃ pradṛśyeta tathā sūtā mahītale 3 sairandhrī ca vimuktāsau punar āyāti te gṛham sarvaṃ saṃśayitaṃ rājan nagaraṃ te bhaviṣyati 4 tathārūpā hi sairandhrī gandharvāś ca mahābalāḥ puṃsām iṣṭaś ca viṣayo maithunāya na saṃśayaḥ 5 yathā sairandhri veṣeṇa na te rājann idaṃ puram vināśam eti vai kṣipraṃ tathā nītir vidhīyatām 6 teṣāṃ tad vacanaṃ śrutvā virāṭo vāhinīpatiḥ abravīt kriyatām eṣāṃ sūtānāṃ paramakriyā 7 ekasminn eva te sarve susamiddhe hutāśane dahyantāṃ kīcakāḥ śīghraṃ ratnair gandhaiś ca sarvaśaḥ 8 sudeṣṇāṃ cābravīd rājā mahiṣīṃ jātasādhvasaḥ sairandhrīm āgatāṃ brūyā mamaiva vacanād idam 9 gaccha sairandhri bhadraṃ te yathākāmaṃ carābale bibheti rājā suśroṇi gandharvebhyaḥ parābhavāt 10 na hi tām utsahe vaktuṃ svayaṃ gandharvarakṣitām striyas tv adoṣās tāṃ vaktum atas tvāṃ prabravīmy aham 11 atha muktā bhayāt kṛṣṇā sūtaputrān nirasya ca mokṣitā bhīmasenena jagāma nagaraṃ prati 12 trāsiteva mṛgī bālā śārdūlena manasvinī gātrāṇi vāsasī caiva prakṣālya salilena sā 13 tāṃ dṛṣṭvā puruṣā rājan prādravanta diśo daśa gandharvāṇāṃ bhayatrastāḥ ke cid dṛṣṭīr nyamīlayan 14 tato mahānasa dvāri bhīmasenam avasthitam dadarśa rājan pāñcālī yathāmattaṃ mahādvipam 15 taṃ vismayantī śanakaiḥ saṃjñābhir idam abravīt gandharvarājāya namo yenāsmi parimocitā 16 [bhīmas] ye yasyā vicarantīha puruṣā vaśavartinaḥ tasyās te vacanaṃ śrutvā anṛṇā vicaranty uta 17 [vai] tataḥ sā nartanāgāre dhanaṃjayam apaśyata rājñaḥ kanyā virāṭasya nartayānaṃ mahābhujam 18 tatas tā nartanāgārād viniśkramya sahārjunāḥ kanyā dadṛśur āyāntīṃ kṛṣṇāṃ kliṣṭām anāgasam 19 [kanyāh] diṣṭyā sairandhri muktāsi diṣṭyāsi punarāgatā diṣṭyā vinihatāḥ sūtā ye tvāṃ kliśyanty anāgasam 20 [bṛhan] kathaṃ sairandhri muktāsi kathaṃ pāpāś ca te hatāḥ icchāmi vai tava śrotuṃ sarvam eva yathātatham 21 [sair] bṛhannaḍe kiṃ nu tava sairandhryā kāryam adya vai yā tvaṃ vasasi kalyāṇi sadā kanyā pure sukham 22 na hi duḥkhaṃ samāpnoṣi sairandhrī yad upāśnute tena māṃ duḥkhitām evaṃ pṛcchase prahasann iva 23 [bṛhan] bṛhannaḍāpi kalyāṇi duḥkham āpnoty anuttamam tiryagyonigatā bāle na cainām avabudhyase 24 [vai] tataḥ sahaiva kanyābhir draupadī rājaveśma tat praviveśa sudeṣṇāyāḥ samīpam apalāyinī 25 tām abravīd rājaputrī virāṭa vacanād idam sairandhri gamyatāṃ śīghraṃ yatra kāmayase gatim 26 rājā bibheti bhadraṃ te gandharvebhyaḥ parābhavāt tvaṃ cāpi taruṇī subhru rūpeṇāpratimā bhuvi 27 [sair] trayodaśāha mātraṃ me rājā kṣamatu bhāmini kṛtakṛtyā bhaviṣyanti gandharvās te na saṃśayaḥ 28 tato māṃ te 'paneṣyanti kariṣyanti ca te priyam dhruvaṃ ca śreyasā rājā yoṣkyate saha bāndhavaiḥ |