|
1
[स] तस्य लालप्यतः शरुत्वा वृथ्धः कुरुपितामहः थेशकालॊचितं वाक्यम अब्रवीत परीतिमानसः 2 समुथ्र इव सुन्धूनां जयॊतिषाम इव भास्करः सत्यस्य च यदा सन्तॊ बीजानाम इव चॊर्वरा 3 पर्जन्य इव भूतानां परतिष्ठा सुहृथां भव बान्धवास तवानुजीवन्तु सहस्राक्षम इवामराः 4 सवबाहुबलवीर्येण धार्तराष्ट्र परियैषिणा कर्ण राजपुरं गत्वा काम्पॊजा निहतास तवया 5 गिरिव्रज गताश चापि नग्नजित परमुखा नृपाः अम्बष्ठाश च विथेहाश च गान्धाराश च जितास तवया 6 हिमवथ थुर्ग निलयाः किराता रणकर्कशाः थुर्यॊधनस्य वशगाः कृताः कर्ण तवया पुरा 7 तत्र तत्र च संग्रामे थुर्यॊधनहितैषिणा बहवश च जिता वीरास तवया कर्म महौजसा 8 यदा थुर्यॊधनस तात स जञातिकुलबान्धवः तदा तवम अपि सर्वेषां कौरवाणां गतिर भव 9 शिवेनाभिवथामि तवां गच्छ युध्यस्व शत्रुभिः अनुशाधि कुरून संख्ये धत्स्व थुर्यॊथ्नने जयम 10 भवान पौत्र समॊ ऽसमाकं यदा थुर्यॊधनस तदा तवापि धर्मतः सर्वे यदा तस्य वयं तदा 11 यौनात संबन्धकाल लॊके विशिष्टं संगतं सताम सथ्भिः सह नरश्रेष्ठ परवथन्ति मनीषिणः 12 स सत्यसंगरॊ भूत्वा ममेथम इति निश्चितम कुरूणां पालय बलं यदा थुर्यॊधनस तदा 13 इति शरुत्वा वचः सॊ ऽद चरणाव अभिवाथ्य च ययौ वैकर्तनः कर्णस तूर्णम आयॊधनं परति 14 सॊ ऽभिवीक्ष्य नरौघाणां सदानम अप्रतिमं महत वयूढप्रहरणॊरस्कं सैन्यं तत समबृंहयत 15 कर्णं थृष्ट्वा महेष्वासं युथ्धाय समवस्दितम कष्वेडितास्फॊटित रवैः सिंहनाथ रवैर अपि धनुः शब्थैश च विविधैः कुरवः समपूजयन |
1
[s] tasya lālapyataḥ śrutvā vṛddhaḥ kurupitāmahaḥ deśakālocitaṃ vākyam abravīt prītimānasaḥ 2 samudra iva sundhūnāṃ jyotiṣām iva bhāskaraḥ satyasya ca yathā santo bījānām iva corvarā 3 parjanya iva bhūtānāṃ pratiṣṭhā suhṛdāṃ bhava bāndhavās tvānujīvantu sahasrākṣam ivāmarāḥ 4 svabāhubalavīryeṇa dhārtarāṣṭra priyaiṣiṇā karṇa rājapuraṃ gatvā kāmpojā nihatās tvayā 5 girivraja gatāś cāpi nagnajit pramukhā nṛpāḥ ambaṣṭhāś ca videhāś ca gāndhārāś ca jitās tvayā 6 himavad durga nilayāḥ kirātā raṇakarkaśāḥ duryodhanasya vaśagāḥ kṛtāḥ karṇa tvayā purā 7 tatra tatra ca saṃgrāme duryodhanahitaiṣiṇā bahavaś ca jitā vīrās tvayā karma mahaujasā 8 yathā duryodhanas tāta sa jñātikulabāndhavaḥ tathā tvam api sarveṣāṃ kauravāṇāṃ gatir bhava 9 śivenābhivadāmi tvāṃ gaccha yudhyasva śatrubhiḥ anuśādhi kurūn saṃkhye dhatsva duryodnane jayam 10 bhavān pautra samo 'smākaṃ yathā duryodhanas tathā tavāpi dharmataḥ sarve yathā tasya vayaṃ tathā 11 yaunāt saṃbandhakāl loke viśiṣṭaṃ saṃgataṃ satām sadbhiḥ saha naraśreṣṭha pravadanti manīṣiṇaḥ 12 sa satyasaṃgaro bhūtvā mamedam iti niścitam kurūṇāṃ pālaya balaṃ yathā duryodhanas tathā 13 iti śrutvā vacaḥ so 'tha caraṇāv abhivādya ca yayau vaikartanaḥ karṇas tūrṇam āyodhanaṃ prati 14 so 'bhivīkṣya naraughāṇāṃ sthānam apratimaṃ mahat vyūḍhapraharaṇoraskaṃ sainyaṃ tat samabṛṃhayat 15 karṇaṃ dṛṣṭvā maheṣvāsaṃ yuddhāya samavasthitam kṣveḍitāsphoṭita ravaiḥ siṃhanāda ravair api dhanuḥ śabdaiś ca vividhaiḥ kuravaḥ samapūjayan |