Sacred Texts  Hinduism  Mahabharata  Index  Book 12 Index  Previous  Next 

Book 12 in English

The Mahabharata in Sanskrit

Book 12
Chapter 115

  1 [य]
      विथ्वान मूर्ख परगल्भेन मृथुस तीक्ष्णेन भारत
      आक्रुश्यमानः सथसि कदं कुर्याथ अरिंथम
  2 [भ]
      शरूयतां पृदिवीपाल यदैषॊ ऽरदॊ ऽनुगीयते
      सथा सुचेताः सहते नरस्येहाल्प चेतसः
  3 अरुष्यन करुश्यमानस्य सुकृतं नाम विन्थति
      थुष्कृतं चात्मनॊ मर्षी रुष्यत्य एवापमार्ष्टि वै
  4 टिट्टिभं तम उपेक्षेत वाशमानम इवातुरम
      लॊकविथ्वेषम आपन्नॊ निष्फलं परतिपथ्यते
  5 इति स शलाघते नित्यं तेन पापेन कर्मणा
      इथम उक्तॊ मया कश चित संमतॊ जनसंसथि
      स तत्र वरीडितः शुष्कॊ मृतकल्पॊ ऽवतिष्ठति
  6 शलाघन्न अश्लाघनीयेन कर्मणा निरपत्रपः
      उपेक्षितव्यॊ थान्तेन ताथृशः पुरुषाधमः
  7 यथ यथ बरूयाथ अल्पमतिस तत तथ अस्य सहेत सथा
      पराकृतॊ हि परशंसन वा निन्थन वा किं करिष्यति
      वने काक इवाबुथ्धिर वाशमानॊ निरर्दकम
  8 यथि वाग्भिः परयॊगः सयात परयॊगे पापकर्मणः
      वाग एवार्दॊ भवेत तस्य न हय एवार्दॊ जिघांसतः
  9 निषेकं विपरीतं स आचष्टे वृत्तचेष्टया
      मयूर इव कौपीनं नृत्यन संथर्शयन्न इव
  10 यस्यावाच्यं न लॊके ऽसति नाकार्यं वापि किं चन
     वाचनं तेन न संथध्याच छुचिः संक्लिष्टकर्मणा
 11 परत्यक्षं गुणवाथी यः परॊक्षं तु विनिन्थकः
     स मानवः शववल लॊके नष्टलॊकपरायणः
 12 ताथृग जनशतस्यापि यथ थथाति जुहॊति च
     परॊक्षेणापवाथेन तन नाशयति स कषणात
 13 तस्मात पराज्ञॊ नरः सथ्यस ताथृशं पापचेतसम
     वर्जयेत साधुभिर वर्ज्यं सारमेयामिषं यदा
 14 परिवाथं बरुवाणॊ हि थुरात्मा वै महात्मने
     परकाशयति थॊषान सवान सर्पः फणम इवॊच्छ्रितम
 15 तं सवकर्माणि कुर्वाणं परति कर्तुं य इच्छति
     भस्म कूट इवाबुथ्धिः खरॊ रजसि मज्जति
 16 मनुष्यशाला वृकम अप्रशान्तं; जनापवाथे सततं निविष्टम
     मातङ्गम उन्मत्तम इवॊन्नथन्तं; तयजेत तं शवानम इवातिरौथ्रम
 17 अधीर जुष्टे पदि वर्तमानं; थमाथ अपेतं विनयाच च पापम
     अरिव्रतं नित्यम अभूति कामं; धिग अस्तु तं पापमतिं मनुष्यम
 18 परत्युच्यमानस तु हि भूय एभिर; निशाम्य मा भूस तवम अदार्तरूपः
     उच्चस्य नीचेन हि संप्रयॊगं; विगर्हयन्ति सदिरबुथ्धयॊ ये
 19 ऋथ्धॊ थशार्धेन हि ताडयेथ वा; स पांसुभिर वापकिरेत तुषैर वा
     विवृत्य थन्ताश च विभीषयेथ वा; सिथ्धं हि मूर्खे कुपिते नृशंसे
 20 विगर्हणां परमथुरात्मना कृतां; सहेत यः संसथि थुर्जनान नरः
     पठेथ इथं चापि निथर्शनं सथा; न वान्मयं स लभति किं चिथ अप्रियम
  1 [y]
      vidvān mūrkha pragalbhena mṛdus tīkṣṇena bhārata
      ākruśyamānaḥ sadasi kathaṃ kuryād ariṃdama
  2 [bh]
      śrūyatāṃ pṛthivīpāla yathaiṣo 'rtho 'nugīyate
      sadā sucetāḥ sahate narasyehālpa cetasaḥ
  3 aruṣyan kruśyamānasya sukṛtaṃ nāma vindati
      duṣkṛtaṃ cātmano marṣī ruṣyaty evāpamārṣṭi vai
  4 ṭiṭṭibhaṃ tam upekṣeta vāśamānam ivāturam
      lokavidveṣam āpanno niṣphalaṃ pratipadyate
  5 iti sa ślāghate nityaṃ tena pāpena karmaṇā
      idam ukto mayā kaś cit saṃmato janasaṃsadi
      sa tatra vrīḍitaḥ śuṣko mṛtakalpo 'vatiṣṭhati
  6 ślāghann aślāghanīyena karmaṇā nirapatrapaḥ
      upekṣitavyo dāntena tādṛśaḥ puruṣādhamaḥ
  7 yad yad brūyād alpamatis tat tad asya sahet sadā
      prākṛto hi praśaṃsan vā nindan vā kiṃ kariṣyati
      vane kāka ivābuddhir vāśamāno nirarthakam
  8 yadi vāgbhiḥ prayogaḥ syāt prayoge pāpakarmaṇaḥ
      vāg evārtho bhavet tasya na hy evārtho jighāṃsataḥ
  9 niṣekaṃ viparītaṃ sa ācaṣṭe vṛttaceṣṭayā
      mayūra iva kaupīnaṃ nṛtyan saṃdarśayann iva
  10 yasyāvācyaṃ na loke 'sti nākāryaṃ vāpi kiṃ cana
     vācanṃ tena na saṃdadhyāc chuciḥ saṃkliṣṭakarmaṇā
 11 pratyakṣaṃ guṇavādī yaḥ parokṣaṃ tu vinindakaḥ
     sa mānavaḥ śvaval loke naṣṭalokaparāyaṇaḥ
 12 tādṛg janaśatasyāpi yad dadāti juhoti ca
     parokṣeṇāpavādena tan nāśayati sa kṣaṇāt
 13 tasmāt prājño naraḥ sadyas tādṛśaṃ pāpacetasam
     varjayet sādhubhir varjyaṃ sārameyāmiṣaṃ yathā
 14 parivādaṃ bruvāṇo hi durātmā vai mahātmane
     prakāśayati doṣān svān sarpaḥ phaṇam ivocchritam
 15 taṃ svakarmāṇi kurvāṇaṃ prati kartuṃ ya icchati
     bhasma kūṭa ivābuddhiḥ kharo rajasi majjati
 16 manuṣyaśālā vṛkam apraśāntaṃ; janāpavāde satataṃ niviṣṭam
     mātaṅgam unmattam ivonnadantaṃ; tyajeta taṃ śvānam ivātiraudram
 17 adhīra juṣṭe pathi vartamānaṃ; damād apetaṃ vinayāc ca pāpam
     arivrataṃ nityam abhūti kāmaṃ; dhig astu taṃ pāpamatiṃ manuṣyam
 18 pratyucyamānas tu hi bhūya ebhir; niśāmya mā bhūs tvam athārtarūpaḥ
     uccasya nīcena hi saṃprayogaṃ; vigarhayanti sthirabuddhayo ye
 19 ṛddho daśārdhena hi tāḍayed vā; sa pāṃsubhir vāpakiret tuṣair vā
     vivṛtya dantāś ca vibhīṣayed vā; siddhaṃ hi mūrkhe kupite nṛśaṃse
 20 vigarhaṇāṃ paramadurātmanā kṛtāṃ; saheta yaḥ saṃsadi durjanān naraḥ
     paṭhed idaṃ cāpi nidarśanaṃ sadā; na vānmayaṃ sa labhati kiṃ cid apriyam


Next: Chapter 116