Sacred Texts  Hinduism  Mahabharata  Index  Book 12 Index  Previous  Next 

Book 12 in English

The Mahabharata in Sanskrit

Book 12
Chapter 213

  1 [य]
      किं कुर्वन सुखम आप्नॊति किं कुर्वन थुःखम आप्नुते
      किं कुर्वन निर्भयॊ लॊके सिथ्धश चरति भारत
  2 [भी]
      थमम एव परशंसन्ति वृथ्धाः शरुतिसमाधयः
      सर्वेषाम एव वर्णानां बराह्मणस्य विशेषतः
  3 नाथान्तस्य करिया सिथ्धिर यदावथ उपलभ्यते
      करिया तपश च वेथाश च थमे सर्वं परतिष्ठितम
  4 थमस तेजॊ वर्धयति पवित्रं थम उच्यते
      विपाप्मा निर्भयॊ थान्तः पुरुषॊ विन्थते महत
  5 सुखं थान्तः परस्वपिति सुखं च परतिबुध्यते
      सुखं लॊके विपर्येति मनश चास्य परसीथति
  6 तेजॊ थमेन धरियते न तत तीक्ष्णॊ ऽधिगच्छति
      अमित्रांश च बहून नित्यं पृदग आत्मनि पश्यति
  7 करव्याथ्भ्य इव भूतानाम अथान्तेभ्यः सथा भयम
      तेषां विप्रतिषेधार्दं राजा सृष्टः सवयम्भुवा
  8 आश्रमेषु च सर्वेषु थम एव विशिष्यते
      यच च तेषु फलं धर्मे भूयॊ थान्ते तथ उच्यते
  9 तेषां लिङ्गानि वक्ष्यामि येषां समुथयॊ थमः
      अकार्पण्यम असंरम्भः संतॊषः शरथ्थधानता
  10 अक्रॊध आर्जवं नित्यं नातिवाथॊ न मानिता
     गुरु पूजानसूया च थया भूतेष्व अपैशुनम
 11 जनवाथमृषा वाथस्तुति निन्था विवर्जनम
     साधु कामश चास्पृहयन्न आयाति परत्ययं नृषु
 12 अवैरकृत सूपचारः समॊ निन्था परशंसयॊः
     सुवृत्तः शीलसंपन्नः परसन्नात्मात्मवान बुधः
     पराप्य लॊके च सत्कारं सवर्गं वै परेत्य गच्छति
 13 सर्वभूतहिते युक्तॊ न समयाथ थवेष्टि वै जनम
     महाह्रथ इवाक्षॊभ्य परज्ञा तृप्तः परसीथति
 14 अभयं सर्वभूतेभ्यः सर्वेषाम अभयं यतः
     नमस्यः सर्वभूतानां थान्तॊ भवति जञानवान
 15 न हृष्यति महत्य अर्दे वयसने च न शॊचति
     स वै परिमित परज्ञः स थान्तॊ थविज उच्यते
 16 कर्मभिः शरुतसंपन्नः सथ्भिर आचरितैः शुभैः
     सथैव थमसंयुक्तस तस्य भुङ्क्ते महत फलम
 17 अनसूया कषमा शान्तिः संतॊषः परियवाथिता
     सत्यं थानम अनायासॊ नैष मार्गॊ थुरात्मनाम
 18 कामक्रॊधौ वशे कृत्वा बरह्मचारी जितेन्थ्रियः
     विक्रम्य घॊरे तपसि बराह्मणः संशितव्रतः
     कालाकाङ्क्षी चरेल लॊकान निरपाय इवात्मवान
  1 [y]
      kiṃ kurvan sukham āpnoti kiṃ kurvan duḥkham āpnute
      kiṃ kurvan nirbhayo loke siddhaś carati bhārata
  2 [bhī]
      damam eva praśaṃsanti vṛddhāḥ śrutisamādhayaḥ
      sarveṣām eva varṇānāṃ brāhmaṇasya viśeṣataḥ
  3 nādāntasya kriyā siddhir yathāvad upalabhyate
      kriyā tapaś ca vedāś ca dame sarvaṃ pratiṣṭhitam
  4 damas tejo vardhayati pavitraṃ dama ucyate
      vipāpmā nirbhayo dāntaḥ puruṣo vindate mahat
  5 sukhaṃ dāntaḥ prasvapiti sukhaṃ ca pratibudhyate
      sukhaṃ loke viparyeti manaś cāsya prasīdati
  6 tejo damena dhriyate na tat tīkṣṇo 'dhigacchati
      amitrāṃś ca bahūn nityaṃ pṛthag ātmani paśyati
  7 kravyādbhya iva bhūtānām adāntebhyaḥ sadā bhayam
      teṣāṃ vipratiṣedhārthaṃ rājā sṛṣṭaḥ svayambhuvā
  8 āśrameṣu ca sarveṣu dama eva viśiṣyate
      yac ca teṣu phalaṃ dharme bhūyo dānte tad ucyate
  9 teṣāṃ liṅgāni vakṣyāmi yeṣāṃ samudayo damaḥ
      akārpaṇyam asaṃrambhaḥ saṃtoṣaḥ śraddadhānatā
  10 akrodha ārjavaṃ nityaṃ nātivādo na mānitā
     guru pūjānasūyā ca dayā bhūteṣv apaiśunam
 11 janavādamṛṣā vādastuti nindā vivarjanam
     sādhu kāmaś cāspṛhayann āyāti pratyayaṃ nṛṣu
 12 avairakṛt sūpacāraḥ samo nindā praśaṃsayoḥ
     suvṛttaḥ śīlasaṃpannaḥ prasannātmātmavān budhaḥ
     prāpya loke ca satkāraṃ svargaṃ vai pretya gacchati
 13 sarvabhūtahite yukto na smayād dveṣṭi vai janam
     mahāhrada ivākṣobhya prajñā tṛptaḥ prasīdati
 14 abhayaṃ sarvabhūtebhyaḥ sarveṣām abhayaṃ yataḥ
     namasyaḥ sarvabhūtānāṃ dānto bhavati jñānavān
 15 na hṛṣyati mahaty arthe vyasane ca na śocati
     sa vai parimita prajñaḥ sa dānto dvija ucyate
 16 karmabhiḥ śrutasaṃpannaḥ sadbhir ācaritaiḥ śubhaiḥ
     sadaiva damasaṃyuktas tasya bhuṅkte mahat phalam
 17 anasūyā kṣamā śāntiḥ saṃtoṣaḥ priyavāditā
     satyaṃ dānam anāyāso naiṣa mārgo durātmanām
 18 kāmakrodhau vaśe kṛtvā brahmacārī jitendriyaḥ
     vikramya ghore tapasi brāhmaṇaḥ saṃśitavrataḥ
     kālākāṅkṣī carel lokān nirapāya ivātmavān


Next: Chapter 214