Sacred Texts  Hinduism  Mahabharata  Index  Book 12 Index  Previous  Next 

Book 12 in English

The Mahabharata in Sanskrit

Book 12
Chapter 330

  1 [भगवान]
      सूर्या चन्थ्रमसौ शश्वत केशैर मे अंशुसंज्ञितैः
      बॊधयंस तापयंश चैव जगथ उत्तिष्ठतः पृदक
  2 बॊधनात तापनाच चैव जगतॊ हर्षणं भवेत
      अग्नीषॊम कृतैर एभिः कर्मभिः पाण्डुनन्थन
      हृषीकेशॊ ऽहम ईशानॊ वरथॊ लॊकभावनः
  3 इथॊपहूत यॊगेन हरे भागं करतुष्व अहम
      वर्णश च मे हरिश्रेष्ठस तस्माथ धरिर अहं समृतः
  4 धाम सारॊ हि लॊकानाम ऋतं चैव विचारितम
      ऋतधामा ततॊ विप्रैः सत्यश चाहं परकीर्तितः
  5 नस्तां च धरणीं पूर्वम अविन्थं वै गुहा गताम
      गॊविन्थ इति मां थेवा वाग भिः समभितुष्टुवुः
  6 शिपिविष्टेति चाख्यायां हीनरॊमा च यॊ भवेत
      तेनाविष्टं हि यत किं चिच छिपिविष्टं हि तत समृतम
  7 यास्कॊ माम ऋषिर अव्यग्रॊ नैकयज्ञेषु गीतवान
      शिपिविष्ट इति हय अस्माथ गुह्य नाम धरॊ हय अहम
  8 सतुत्वा मां शिपिविष्टेति यास्कॊ ऋषिर उथारधीः
      मत्प्रसाथाथ अधॊ नस्तं निरुक्तम अभिजग्मिवान
  9 न हि जातॊ न जाये ऽहं न जनिष्ये कथा चन
      कषेत्रज्ञः सर्वभूतानां तस्माथ अहम अजः समृतः
  10 नॊक्तपूर्वं मया कषुथ्रम अश्लीलं वा कथा चन
     ऋता बरह्मसुता सा मे सत्या थेवी सरस्वती
 11 सच चासच चैव कौन्तेय मयावेशितम आत्मनि
     पौष्करे बरह्म सथने सत्यं माम ऋषयॊ विथुः
 12 सत्त्वान न चयुत पूर्वॊ ऽहं सत्त्वं वै विथ्धि मत्कृतम
     जन्मनीहाभवत सत्त्वं पौर्विकं मे धनञ्जय
 13 निराशीः कर्म संयुक्तं सात्वतं मां परकल्पय
     सात्वत जञानथृष्टॊ ऽहं सात्वतः सात्वतां पतिः
 14 कृषामि मेथिनीं पार्द भूत्वा कार्ष्णायसॊ महान
     कृष्णॊ वर्णश च मे यस्मात तस्मात कृष्णॊ ऽहम अर्जुन
 15 मया संश्लेषिता भूमिर अथ्भिर वयॊम च वायुना
     वायुश च तेजसा सार्धं वैकुन्दत्वं ततॊ मम
 16 निर्वानं परमं सौख्यं धर्मॊ ऽसौ पर उच्यते
     तस्मान न चयुत पूर्वॊ ऽहम अच्युतस तेन कर्मणा
 17 पृदिवी नभसी चॊभे विश्रुते विश्वलौकिके
     तयॊः संधारणार्दं हि माम अधॊक्षजम अञ्जसा
 18 निरुक्तं वेथ विथुषॊ ये च शब्थार्द चिन्तकाः
     ते मां गायन्ति पराग्वंशे अधॊक्षज इति सदितिः
 19 शब्थ एकमतैर एष वयाहृतः परमर्षिभिः
     नान्यॊ हय अधॊक्षजॊ लॊके ऋते नारायणं परभुम
 20 घृतं ममार्चिषॊ लॊके जन्तूनां पराण धारणम
     घृतार्चिर अहम अव्यग्रैर वेथज्ञैः परिकीर्तितः
 21 तरयॊ हि धातवः खयाताः कर्मजा इति च समृताः
     पित्तं शलेष्मा च वायुश च एष संघात उच्यते
 22 एतैश च धार्यते जन्तुर एतैः कषीणैश च कषीयते
     आयुर्वेथविथस तस्मात तरिधातुं मां परचक्षते
 23 वृषॊ हि भगवान धर्मः खयातॊ लॊकेषु भारत
     नैघन्तुक पथाख्यातं विथ्धि मां वृषम उत्तमम
 24 कपिर वराहः शरेष्ठश च धर्मश च वृष उच्यते
     तस्माथ वृषाकपिं पराह कश्यपॊ मां परजापतिः
 25 न चाथिं न मध्यं तदा नैव चान्तं; कथा चिथ विथन्ते सुराश चासुराश च
     अनाथ्यॊ हय अमध्यस तदा चाप्य अनन्तः; परगीतॊ ऽहम ईशॊ विभुर लॊकसाक्षी
 26 शुचीनि शरवणीयानि शृणॊमीह धनंजय
     न च पापानि गृह्णामि ततॊ ऽहं वै शुचिश्रवः
 27 एकशृङ्गः पुरा भूत्वा वराहॊ थिव्यथर्शनः
     इमाम उथ्धृतवान भूमिम एकशृङ्गस ततॊ हय अहम
 28 तदैवासं तरिककुथॊ वाराहं रूपम आस्दितः
     तरिककुत तेन विख्यातः शरीरस्य तु मापनात
 29 विरिञ्च इति यः परॊक्तः कपिल जञानचिन्तकैः
     स परजापतिर एवाहं चेतनात सर्वलॊककृत
 30 विथ्या सहायवन्तं माम आथित्यस्दं सनातनम
     कपिलं पराहुर आचार्याः सांख्या निश्चित निश्चयाः
 31 हिरण्यगर्भॊ थयुतिमान एष यश छन्थसि सतुतः
     यॊगैः संपूज्यते नित्यं स एवाहं विभुः समृतः
 32 एकविंशतिशाखं च ऋग्वेथं मां परचक्षते
     सहस्रसाखं यत साम ये वै वेथ विथॊ जनाः
     गायन्त्य आरण्यके विप्रा मथ्भक्तास ते ऽपि थुर्लभाः
 33 सः पञ्चाशतम अस्तौ च सप्तत्रिंशतम इत्य उत
     यस्मिञ शाखा यजुर्वेथे सॊ ऽहम आध्वर्यवे समृतः
 34 पञ्च कल्पम अदर्वाणं कृत्याभिः परिबृंहितम
     कल्पयन्ति हि मां विप्रा अदर्वाणविथस तदा
 35 शाखा भेथाश च ये के चिथ याश च शाखासु गीतयः
     सवरवर्णसमुच्चाराः सर्वांस तान विथ्धि मत्कृतान
 36 यत तथ धयशिरः पार्द समुथेति वरप्रथम
     सॊ ऽहम एवॊत्तरे भागे करमाक्षर विभागवित
 37 रामाथेशित मार्गेण मत्प्रसाथान महात्मना
     पाञ्चालेन करमः पराप्तस तस्माथ भूतात सनातनात
     बाभ्रव्य गॊत्रः स बभौ परदमः करमपारगः
 38 नारायणाथ वरं लब्ध्वा पराप्य यॊगम अनुत्तमम
     करमं परनीय शिक्षां च परनयित्वा स गालवः
 39 कन्थलीकॊ ऽद राजा च बरह्मथत्तः परतापवान
     जाती मरणजं थुःखं समृत्वा समृत्वा पुनः पुनः
     सप्तजातिषु मुख्यत्वाथ यॊगानां संपथं गतः
 40 पुराहम आत्मजः पार्द परदितः कारणान्तरे
     धर्मस्य कुरुशार्थूल ततॊ ऽहं धर्मजः समृतः
 41 नरनारायणौ पूर्वं तपस तेपतुर अव्ययम
     धर्मयानं समारूढौ पर्वते गन्धमाथने
 42 तत कालसमयं चैव थक्षयज्ञॊ बभूव ह
     न चैवाकल्पयथ भागं थक्षॊ रुथ्रस्य भारत
 43 ततॊ थधीचि वचनाथ थक्षयज्ञम अपाहरत
     ससर्ज शूलं करॊधेन परज्वलन्तं मुहुर मुहुः
 44 तच छूलं भस्मसात कृत्वा थक्षयज्ञं सविस्तरम
     आवयॊः सहसागच्छथ बथर्य आश्रमम अन्तिकात
     वेगेन महता पार्द पतन नारायणॊरसि
 45 ततः सवतेजसाविष्टाः केशा नारायणस्य ह
     बभूवुर मुञ्ज वर्णास तु ततॊ ऽहं मुञ्ज केशवान
 46 तच च शूलं विनिर्धूतं हुंकारेण महात्मना
     जगाम शंकर करं नारायण समाहतम
 47 अद रुथ्र उपाधावत ताव ऋषी तपसान्वितौ
     तत एनं समुथ्धूतं कन्दे जग्राह पानिना
     नारायणः स विश्वात्मा तेनास्य शिति कन्दता
 48 अद रुथ्र विघातार्दम इषीकां जगृहे नरः
     मन्त्रैश च संयुयॊजाशु सॊ ऽभवत परशुर महान
 49 कषिप्तश च सहसा रुथ्रे खन्थनं पराप्तवांस तथा
     ततॊ ऽहं खन्थ परशुः समृतः परशु खन्थनात
 50 [अर्जुन]
     अस्मिन उथ्धे तु वार्ष्णेय तरैलॊक्यमदने तथा
     जयं कः पराप्तवांस तत्र शंसैतन मे जनार्थन
 51 [षरीभगवान]
     तयॊः संलग्नयॊर युथ्धे रुथ्र नारायणात्मनॊः
     उथ्विग्नाः सहसा कृत्स्ना लॊकाः सर्वे ऽभवंस तथा
 52 नागृह्णात पावकः शुभ्रं मखेषु सुहुतं हविः
     वेथा न परतिभान्ति सम ऋषीणां भावितात्मनाम
 53 थेवान रजस तमश चैव समाविविशतुस तथा
     वसुधा संचकम्पे ऽद नभश च विपफाल ह
 54 निष्प्रभानि च तेजांसि बरह्मा चैवासनाच चयुतः
     अगाच छॊषं समुथ्रश च हिमवांश च वयशीर्यत
 55 तस्मिन्न एवं समुत्पन्ने निमित्ते पाण्डुनन्थन
     बरह्मा वृतॊ थेवगणैर ऋषिभिश च महात्मभिः
     आजगामाशु तं थेशं यत्र युथ्धम अवर्तत
 56 साञ्जलि परग्रहॊ भूत्वा चतुर्वक्त्रॊ निरुक्तगः
     उवाच वचनं रुथ्रं लॊकानाम अस्तु वै शिवम
     नयस्यायुधानि विश्वेश जगतॊ हितकाम्यया
 57 यथ अक्षरम अदाव्यक्तम ईशं लॊकस्य भावनम
     कूतस्दं कर्तृ निर्थ्वन्थ्वम अकर्तेति च यं विथुः
 58 वयक्तभावगतस्यास्य एका मूर्तिर इयं शिवा
     नरॊ नारायणश चैव जातौ धर्मकुलॊथ्वहौ
 59 तपसा महता युक्तौ थेव शरेष्ठौ महाव्रतौ
     अहं परसाथजस तस्य कस्मिंश चित कारणान्तरे
     तवं चैव करॊधजस तात पूर्वसर्गे सनातनः
 60 मया च सार्धं वरथं विबुधैश च महर्षिभिः
     परसाथयाम आस ततॊ थेवं नारायणं परभुम
 61 बरह्मणा तव एवम उक्तस तु रुथ्रः करॊधाग्निम उत्सृजन
     परसाथयाम आस ततॊ थेवं नारयणं परभुम
     शरणं च जगामाथ्यं वरेण्यं वरथं हरिम
 62 ततॊ ऽद वरथॊ थेवॊ जितक्रॊधॊ जितेन्थ्रियः
     परीतिमान अभवत तत्र रुथ्रेण सह संगतः
 63 ऋषिभिर बरह्मणा चैव विबुधैश च सुपूजितः
     उवाच थेवम ईशानम ईशः स जगतॊ हरिः
 64 यस तवां वेत्ति स मां वेत्ति यस तवाम अनु स माम अनु
     नावयॊर अन्तरं किं चिन मा ते भूथ बुथ्धिर अन्यदा
 65 अथ्य परभृति शरीवत्सः शूलाङ्कॊ ऽयं भवत्व अयम
     मम पान्य अङ्कितश चापि शरीकन्दस तवं भविष्यसि
 66 एवं लक्षणम उत्पाथ्य परस्परकृतं तथा
     सख्यं चैवातुलं कृत्वा रुथ्रेण सहिताव ऋषी
     तपस तेपतुर अव्यग्रौ विसृज्य तरिथिवौकसः
 67 एष ते कदितः पार्द नारायण जयॊ मृधे
     नामानि चैव गुह्यानि निरुक्तानि च भारत
     ऋषिभिः कदितानीह यानि संकीर्तितानि ते
 68 एवं बहुविधै रूपैश चरामीह वसुंधरम
     बरह्मलॊकं च कौन्तेय गॊलॊकं च सनातनम
     मया तवं रक्षितॊ युथ्धे महान्तं पराप्तवाञ जयम
 69 यस तु ते सॊ ऽगरतॊ याति युथ्धे संप्रत्युपस्दिते
     तं विथ्धि रुथ्रं कौन्तेय थेवथेवं कपर्थिनम
 70 कालः स एव कदितः करॊधजेति मया तव
     निहतांस तेन वै पूर्वं हतवान असि वै रिपून
 71 अप्रमेयप्रभावं तं थेवथेवम उमापतिम
     नमस्व थेवं परयतॊ विश्वेशं हरम अव्ययम
  1 [bhagavān]
      sūryā candramasau śaśvat keśair me aṃśusaṃjñitaiḥ
      bodhayaṃs tāpayaṃś caiva jagad uttiṣṭhataḥ pṛthak
  2 bodhanāt tāpanāc caiva jagato harṣaṇaṃ bhavet
      agnīṣoma kṛtair ebhiḥ karmabhiḥ pāṇḍunandana
      hṛṣīkeśo 'ham īśāno varado lokabhāvanaḥ
  3 idopahūta yogena hare bhāgaṃ kratuṣv aham
      varṇaś ca me hariśreṣṭhas tasmād dharir ahaṃ smṛtaḥ
  4 dhāma sāro hi lokānām ṛtaṃ caiva vicāritam
      ṛtadhāmā tato vipraiḥ satyaś cāhaṃ prakīrtitaḥ
  5 nastāṃ ca dharaṇīṃ pūrvam avindaṃ vai guhā gatām
      govinda iti māṃ devā vāg bhiḥ samabhituṣṭuvuḥ
  6 śipiviṣṭeti cākhyāyāṃ hīnaromā ca yo bhavet
      tenāviṣṭaṃ hi yat kiṃ cic chipiviṣṭaṃ hi tat smṛtam
  7 yāsko mām ṛṣir avyagro naikayajñeṣu gītavān
      śipiviṣṭa iti hy asmād guhya nāma dharo hy aham
  8 stutvā māṃ śipiviṣṭeti yāsko ṛṣir udāradhīḥ
      matprasādād adho nastaṃ niruktam abhijagmivān
  9 na hi jāto na jāye 'haṃ na janiṣye kadā cana
      kṣetrajñaḥ sarvabhūtānāṃ tasmād aham ajaḥ smṛtaḥ
  10 noktapūrvaṃ mayā kṣudram aślīlaṃ vā kadā cana
     ṛtā brahmasutā sā me satyā devī sarasvatī
 11 sac cāsac caiva kaunteya mayāveśitam ātmani
     pauṣkare brahma sadane satyaṃ mām ṛṣayo viduḥ
 12 sattvān na cyuta pūrvo 'haṃ sattvaṃ vai viddhi matkṛtam
     janmanīhābhavat sattvaṃ paurvikaṃ me dhanañjaya
 13 nirāśīḥ karma saṃyuktaṃ sātvataṃ māṃ prakalpaya
     sātvata jñānadṛṣṭo 'haṃ sātvataḥ sātvatāṃ patiḥ
 14 kṛṣāmi medinīṃ pārtha bhūtvā kārṣṇāyaso mahān
     kṛṣṇo varṇaś ca me yasmāt tasmāt kṛṣṇo 'ham arjuna
 15 mayā saṃśleṣitā bhūmir adbhir vyoma ca vāyunā
     vāyuś ca tejasā sārdhaṃ vaikunthatvaṃ tato mama
 16 nirvānaṃ paramaṃ saukhyaṃ dharmo 'sau para ucyate
     tasmān na cyuta pūrvo 'ham acyutas tena karmaṇā
 17 pṛthivī nabhasī cobhe viśrute viśvalaukike
     tayoḥ saṃdhāraṇārthaṃ hi mām adhokṣajam añjasā
 18 niruktaṃ veda viduṣo ye ca śabdārtha cintakāḥ
     te māṃ gāyanti prāgvaṃśe adhokṣaja iti sthitiḥ
 19 śabda ekamatair eṣa vyāhṛtaḥ paramarṣibhiḥ
     nānyo hy adhokṣajo loke ṛte nārāyaṇaṃ prabhum
 20 ghṛtaṃ mamārciṣo loke jantūnāṃ prāṇa dhāraṇam
     ghṛtārcir aham avyagrair vedajñaiḥ parikīrtitaḥ
 21 trayo hi dhātavaḥ khyātāḥ karmajā iti ca smṛtāḥ
     pittaṃ śleṣmā ca vāyuś ca eṣa saṃghāta ucyate
 22 etaiś ca dhāryate jantur etaiḥ kṣīṇaiś ca kṣīyate
     āyurvedavidas tasmāt tridhātuṃ māṃ pracakṣate
 23 vṛṣo hi bhagavān dharmaḥ khyāto lokeṣu bhārata
     naighantuka padākhyātaṃ viddhi māṃ vṛṣam uttamam
 24 kapir varāhaḥ śreṣṭhaś ca dharmaś ca vṛṣa ucyate
     tasmād vṛṣākapiṃ prāha kaśyapo māṃ prajāpatiḥ
 25 na cādiṃ na madhyaṃ tathā naiva cāntaṃ; kadā cid vidante surāś cāsurāś ca
     anādyo hy amadhyas tathā cāpy anantaḥ; pragīto 'ham īśo vibhur lokasākṣī
 26 śucīni śravaṇīyāni śṛṇomīha dhanaṃjaya
     na ca pāpāni gṛhṇāmi tato 'haṃ vai śuciśravaḥ
 27 ekaśṛṅgaḥ purā bhūtvā varāho divyadarśanaḥ
     imām uddhṛtavān bhūmim ekaśṛṅgas tato hy aham
 28 tathaivāsaṃ trikakudo vārāhaṃ rūpam āsthitaḥ
     trikakut tena vikhyātaḥ śarīrasya tu māpanāt
 29 viriñca iti yaḥ proktaḥ kapila jñānacintakaiḥ
     sa prajāpatir evāhaṃ cetanāt sarvalokakṛt
 30 vidyā sahāyavantaṃ mām ādityasthaṃ sanātanam
     kapilaṃ prāhur ācāryāḥ sāṃkhyā niścita niścayāḥ
 31 hiraṇyagarbho dyutimān eṣa yaś chandasi stutaḥ
     yogaiḥ saṃpūjyate nityaṃ sa evāhaṃ vibhuḥ smṛtaḥ
 32 ekaviṃśatiśākhaṃ ca ṛgvedaṃ māṃ pracakṣate
     sahasrasākhaṃ yat sāma ye vai veda vido janāḥ
     gāyanty āraṇyake viprā madbhaktās te 'pi durlabhāḥ
 33 saḥ pañcāśatam astau ca saptatriṃśatam ity uta
     yasmiñ śākhā yajurvede so 'ham ādhvaryave smṛtaḥ
 34 pañca kalpam atharvāṇaṃ kṛtyābhiḥ paribṛṃhitam
     kalpayanti hi māṃ viprā atharvāṇavidas tathā
 35 śākhā bhedāś ca ye ke cid yāś ca śākhāsu gītayaḥ
     svaravarṇasamuccārāḥ sarvāṃs tān viddhi matkṛtān
 36 yat tad dhayaśiraḥ pārtha samudeti varapradam
     so 'ham evottare bhāge kramākṣara vibhāgavit
 37 rāmādeśita mārgeṇa matprasādān mahātmanā
     pāñcālena kramaḥ prāptas tasmād bhūtāt sanātanāt
     bābhravya gotraḥ sa babhau prathamaḥ kramapāragaḥ
 38 nārāyaṇād varaṃ labdhvā prāpya yogam anuttamam
     kramaṃ pranīya śikṣāṃ ca pranayitvā sa gālavaḥ
 39 kandalīko 'tha rājā ca brahmadattaḥ pratāpavān
     jātī maraṇajaṃ duḥkhaṃ smṛtvā smṛtvā punaḥ punaḥ
     saptajātiṣu mukhyatvād yogānāṃ saṃpadaṃ gataḥ
 40 purāham ātmajaḥ pārtha prathitaḥ kāraṇāntare
     dharmasya kuruśārdūla tato 'haṃ dharmajaḥ smṛtaḥ
 41 naranārāyaṇau pūrvaṃ tapas tepatur avyayam
     dharmayānaṃ samārūḍhau parvate gandhamādane
 42 tat kālasamayaṃ caiva dakṣayajño babhūva ha
     na caivākalpayad bhāgaṃ dakṣo rudrasya bhārata
 43 tato dadhīci vacanād dakṣayajñam apāharat
     sasarja śūlaṃ krodhena prajvalantaṃ muhur muhuḥ
 44 tac chūlaṃ bhasmasāt kṛtvā dakṣayajñaṃ savistaram
     āvayoḥ sahasāgacchad badary āśramam antikāt
     vegena mahatā pārtha patan nārāyaṇorasi
 45 tataḥ svatejasāviṣṭāḥ keśā nārāyaṇasya ha
     babhūvur muñja varṇās tu tato 'haṃ muñja keśavān
 46 tac ca śūlaṃ vinirdhūtaṃ huṃkāreṇa mahātmanā
     jagāma śaṃkara karaṃ nārāyaṇa samāhatam
 47 atha rudra upādhāvat tāv ṛṣī tapasānvitau
     tata enaṃ samuddhūtaṃ kanthe jagrāha pāninā
     nārāyaṇaḥ sa viśvātmā tenāsya śiti kanthatā
 48 atha rudra vighātārtham iṣīkāṃ jagṛhe naraḥ
     mantraiś ca saṃyuyojāśu so 'bhavat paraśur mahān
 49 kṣiptaś ca sahasā rudre khandanaṃ prāptavāṃs tadā
     tato 'haṃ khanda paraśuḥ smṛtaḥ paraśu khandanāt
 50 [arjuna]
     asmin uddhe tu vārṣṇeya trailokyamathane tadā
     jayaṃ kaḥ prāptavāṃs tatra śaṃsaitan me janārdana
 51 [ṣrībhagavān]
     tayoḥ saṃlagnayor yuddhe rudra nārāyaṇātmanoḥ
     udvignāḥ sahasā kṛtsnā lokāḥ sarve 'bhavaṃs tadā
 52 nāgṛhṇāt pāvakaḥ śubhraṃ makheṣu suhutaṃ haviḥ
     vedā na pratibhānti sma ṛṣīṇāṃ bhāvitātmanām
 53 devān rajas tamaś caiva samāviviśatus tadā
     vasudhā saṃcakampe 'tha nabhaś ca vipaphāla ha
 54 niṣprabhāni ca tejāṃsi brahmā caivāsanāc cyutaḥ
     agāc choṣaṃ samudraś ca himavāṃś ca vyaśīryata
 55 tasminn evaṃ samutpanne nimitte pāṇḍunandana
     brahmā vṛto devagaṇair ṛṣibhiś ca mahātmabhiḥ
     ājagāmāśu taṃ deśaṃ yatra yuddham avartata
 56 sāñjali pragraho bhūtvā caturvaktro niruktagaḥ
     uvāca vacanaṃ rudraṃ lokānām astu vai śivam
     nyasyāyudhāni viśveśa jagato hitakāmyayā
 57 yad akṣaram athāvyaktam īśaṃ lokasya bhāvanam
     kūtasthaṃ kartṛ nirdvandvam akarteti ca yaṃ viduḥ
 58 vyaktabhāvagatasyāsya ekā mūrtir iyaṃ śivā
     naro nārāyaṇaś caiva jātau dharmakulodvahau
 59 tapasā mahatā yuktau deva śreṣṭhau mahāvratau
     ahaṃ prasādajas tasya kasmiṃś cit kāraṇāntare
     tvaṃ caiva krodhajas tāta pūrvasarge sanātanaḥ
 60 mayā ca sārdhaṃ varadaṃ vibudhaiś ca maharṣibhiḥ
     prasādayām āsa tato devaṃ nārāyaṇaṃ prabhum
 61 brahmaṇā tv evam uktas tu rudraḥ krodhāgnim utsṛjan
     prasādayām āsa tato devaṃ nārayaṇaṃ prabhum
     śaraṇaṃ ca jagāmādyaṃ vareṇyaṃ varadaṃ harim
 62 tato 'tha varado devo jitakrodho jitendriyaḥ
     prītimān abhavat tatra rudreṇa saha saṃgataḥ
 63 ṛṣibhir brahmaṇā caiva vibudhaiś ca supūjitaḥ
     uvāca devam īśānam īśaḥ sa jagato hariḥ
 64 yas tvāṃ vetti sa māṃ vetti yas tvām anu sa mām anu
     nāvayor antaraṃ kiṃ cin mā te bhūd buddhir anyathā
 65 adya prabhṛti śrīvatsaḥ śūlāṅko 'yaṃ bhavatv ayam
     mama pāny aṅkitaś cāpi śrīkanthas tvaṃ bhaviṣyasi
 66 evaṃ lakṣaṇam utpādya parasparakṛtaṃ tadā
     sakhyaṃ caivātulaṃ kṛtvā rudreṇa sahitāv ṛṣī
     tapas tepatur avyagrau visṛjya tridivaukasaḥ
 67 eṣa te kathitaḥ pārtha nārāyaṇa jayo mṛdhe
     nāmāni caiva guhyāni niruktāni ca bhārata
     ṛṣibhiḥ kathitānīha yāni saṃkīrtitāni te
 68 evaṃ bahuvidhai rūpaiś carāmīha vasuṃdharam
     brahmalokaṃ ca kaunteya golokaṃ ca sanātanam
     mayā tvaṃ rakṣito yuddhe mahāntaṃ prāptavāñ jayam
 69 yas tu te so 'grato yāti yuddhe saṃpratyupasthite
     taṃ viddhi rudraṃ kaunteya devadevaṃ kapardinam
 70 kālaḥ sa eva kathitaḥ krodhajeti mayā tava
     nihatāṃs tena vai pūrvaṃ hatavān asi vai ripūn
 71 aprameyaprabhāvaṃ taṃ devadevam umāpatim
     namasva devaṃ prayato viśveśaṃ haram avyayam


Next: Chapter 331