|
1
tat tu mālyavato vākyaṃ hitam uktaṃ daśānanaḥ na marṣayati duṣṭātmā kālasya vaśam āgataḥ 2 sa baddhvā bhrukuṭiṃ vaktre krodhasya vaśam āgataḥ amarṣāt parivṛttākṣo mālyavantam athābravīt 3 hitabuddhyā yad ahitaṃ vacaḥ paruṣam ucyate parapakṣaṃ praviśyaiva naitac chrotragataṃ mama 4 mānuṣaṃ kṛpaṇaṃ rāmam ekaṃ śākhāmṛgāśrayam samarthaṃ manyase kena tyaktaṃ pitrā vanālayam 5 rakṣasām īśvaraṃ māṃ ca devatānāṃ bhayaṃkaram hīnaṃ māṃ manyase kena ahīnaṃ sarvavikramaiḥ 6 vīradveṣeṇa vā śaṅke pakṣapātena vā ripoḥ tvayāhaṃ paruṣāṇy uktaḥ paraprotsāhanena vā 7 prabhavantaṃ padasthaṃ hi paruṣaṃ ko 'hbidhāsyati paṇḍitaḥ śāstratattvajño vinā protsāhanād ripoḥ 8 ānīya ca vanāt sītāṃ padmahīnām iva śriyam kimarthaṃ pratidāsyāmi rāghavasya bhayād aham 9 vṛtaṃ vānarakoṭībhiḥ sasugrīvaṃ salakṣmaṇam paśya kaiś cid ahobhis tvaṃ rāghavaṃ nihataṃ mayā 10 dvandve yasya na tiṣṭhanti daivatāny api saṃyuge sa kasmād rāvaṇo yuddhe bhayam āhārayiṣyati 11 dvidhā bhajyeyam apy evaṃ na nameyaṃ tu kasya cit eṣa me sahajo doṣaḥ svabhāvo duratikramaḥ 12 yadi tāvat samudre tu setur baddho yadṛcchayā rāmeṇa vismayaḥ ko 'tra yena te bhayam āgatam 13 sa tu tīrtvārṇavaṃ rāmaḥ saha vānarasenayā pratijānāmi te satyaṃ na jīvan pratiyāsyati 14 evaṃ bruvāṇaṃ saṃrabdhaṃ ruṣṭaṃ vijñāya rāvaṇam vrīḍito mālyavān vākyaṃ nottaraṃ pratyapadyata 15 jayāśiṣā ca rājānaṃ vardhayitvā yathocitam mālyavān abhyanujñāto jagāma svaṃ niveśanam 16 rāvaṇas tu sahāmātyo mantrayitvā vimṛśya ca laṅkāyām atulāṃ guptiṃ kārayām āsa rākṣasaḥ 17 vyādideśa ca pūrvasyāṃ prahastaṃ dvāri rākṣasaṃ dakṣiṇasyāṃ mahāvīryau mahāpārśva mahodarau 18 paścimāyām atho dvāri putram indrajitaṃ tathā vyādideśa mahāmāyaṃ rākṣasair bahubhir vṛtam 19 uttarasyāṃ puradvāri vyādiśya śukasāraṇau svayaṃ cātra bhaviṣyāmi mantriṇas tān uvāca ha 20 rākṣasaṃ tu virūpākṣaṃ mahāvīryaparākramam madhyame 'sthāpayad gulme bahubhiḥ saha rākṣasaiḥ 21 evaṃvidhānaṃ laṅkāyāṃ kṛtvā rākṣasapuṃgavaḥ mene kṛtārtham ātmānaṃ kṛtāntavaśam āgataḥ 22 visarjayām āsa tataḥ sa mantriṇo; vidhānam ājñāpya purasya puṣkalam jayāśiṣā mantragaṇena pūjito; viveśa so 'ntaḥpuram ṛddhiman mahat |
1
तत तु माल्यवतॊ वाक्यं हितम उक्तं थशाननः न मर्षयति थुष्टात्मा कालस्य वशम आगतः 2 स बथ्ध्वा भरुकुटिं वक्त्रे करॊधस्य वशम आगतः अमर्षात परिवृत्ताक्षॊ माल्यवन्तम अदाब्रवीत 3 हितबुथ्ध्या यथ अहितं वचः परुषम उच्यते परपक्षं परविश्यैव नैतच छरॊत्रगतं मम 4 मानुषं कृपणं रामम एकं शाखामृगाश्रयम समर्दं मन्यसे केन तयक्तं पित्रा वनालयम 5 रक्षसाम ईश्वरं मां च थेवतानां भयंकरम हीनं मां मन्यसे केन अहीनं सर्वविक्रमैः 6 वीरथ्वेषेण वा शङ्के पक्षपातेन वा रिपॊः तवयाहं परुषाण्य उक्तः परप्रॊत्साहनेन वा 7 परभवन्तं पथस्दं हि परुषं कॊ ऽहबिधास्यति पण्डितः शास्त्रतत्त्वज्ञॊ विना परॊत्साहनाथ रिपॊः 8 आनीय च वनात सीतां पथ्महीनाम इव शरियम किमर्दं परतिथास्यामि राघवस्य भयाथ अहम 9 वृतं वानरकॊटीभिः ससुग्रीवं सलक्ष्मणम पश्य कैश चिथ अहॊभिस तवं राघवं निहतं मया 10 थवन्थ्वे यस्य न तिष्ठन्ति थैवतान्य अपि संयुगे स कस्माथ रावणॊ युथ्धे भयम आहारयिष्यति 11 थविधा भज्येयम अप्य एवं न नमेयं तु कस्य चित एष मे सहजॊ थॊषः सवभावॊ थुरतिक्रमः 12 यथि तावत समुथ्रे तु सेतुर बथ्धॊ यथृच्छया रामेण विस्मयः कॊ ऽतर येन ते भयम आगतम 13 स तु तीर्त्वार्णवं रामः सह वानरसेनया परतिजानामि ते सत्यं न जीवन परतियास्यति 14 एवं बरुवाणं संरब्धं रुष्टं विज्ञाय रावणम वरीडितॊ माल्यवान वाक्यं नॊत्तरं परत्यपथ्यत 15 जयाशिषा च राजानं वर्धयित्वा यदॊचितम माल्यवान अभ्यनुज्ञातॊ जगाम सवं निवेशनम 16 रावणस तु सहामात्यॊ मन्त्रयित्वा विमृश्य च लङ्कायाम अतुलां गुप्तिं कारयाम आस राक्षसः 17 वयाथिथेश च पूर्वस्यां परहस्तं थवारि राक्षसं थक्षिणस्यां महावीर्यौ महापार्श्व महॊथरौ 18 पश्चिमायाम अदॊ थवारि पुत्रम इन्थ्रजितं तदा वयाथिथेश महामायं राक्षसैर बहुभिर वृतम 19 उत्तरस्यां पुरथ्वारि वयाथिश्य शुकसारणौ सवयं चात्र भविष्यामि मन्त्रिणस तान उवाच ह 20 राक्षसं तु विरूपाक्षं महावीर्यपराक्रमम मध्यमे ऽसदापयथ गुल्मे बहुभिः सह राक्षसैः 21 एवंविधानं लङ्कायां कृत्वा राक्षसपुंगवः मेने कृतार्दम आत्मानं कृतान्तवशम आगतः 22 विसर्जयाम आस ततः स मन्त्रिणॊ; विधानम आज्ञाप्य पुरस्य पुष्कलम जयाशिषा मन्त्रगणेन पूजितॊ; विवेश सॊ ऽनतःपुरम ऋथ्धिमन महत |