|
1
tataḥ śākhāntare līnaṃ dṛṣṭvā calitamānasā sā dadarśa kapiṃ tatra praśritaṃ priyavādinam 2 sā tu dṛṣṭvā hariśreṣṭhaṃ vinītavad upasthitam maithilī cintayām āsa svapno 'yam iti bhāminī 3 sā taṃ samīkṣyaiva bhṛśaṃ visaṃjñā; gatāsukalpeva babhūva sītā cireṇa saṃjñāṃ pratilabhya caiva; vicintayām āsa viśālanetrā 4 svapno mayāyaṃ vikṛto 'dya dṛṣṭaḥ; śākhāmṛgaḥ śāstragaṇair niṣiddhaḥ svasty astu rāmāya salakṣmaṇāya; tathā pitur me janakasya rājñaḥ 5 svapno 'pi nāyaṃ na hi me 'sti nidrā; śokena duḥkhena ca pīḍitāyāḥ sukhaṃ hi me nāsti yato 'smi hīnā; tenendupūrṇapratimānanena 6 ahaṃ hi tasyādya mano bhavena; saṃpīḍitā tad gatasarvabhāvā vicintayantī satataṃ tam eva; tathaiva paśyāmi tathā śṛṇomi 7 manorathaḥ syād iti cintayāmi; tathāpi buddhyā ca vitarkayāmi kiṃ kāraṇaṃ tasya hi nāsti rūpaṃ; suvyaktarūpaś ca vadaty ayaṃ mām 8 namo 'stu vācaspataye savajriṇe; svayambhuve caiva hutāśanāya anena coktaṃ yad idaṃ mamāgrato; vanaukasā tac ca tathāstu nānyathā |
1
ततः शाखान्तरे लीनं थृष्ट्वा चलितमानसा सा थथर्श कपिं तत्र परश्रितं परियवाथिनम 2 सा तु थृष्ट्वा हरिश्रेष्ठं विनीतवथ उपस्दितम मैदिली चिन्तयाम आस सवप्नॊ ऽयम इति भामिनी 3 सा तं समीक्ष्यैव भृशं विसंज्ञा; गतासुकल्पेव बभूव सीता चिरेण संज्ञां परतिलभ्य चैव; विचिन्तयाम आस विशालनेत्रा 4 सवप्नॊ मयायं विकृतॊ ऽथय थृष्टः; शाखामृगः शास्त्रगणैर निषिथ्धः सवस्त्य अस्तु रामाय सलक्ष्मणाय; तदा पितुर मे जनकस्य राज्ञः 5 सवप्नॊ ऽपि नायं न हि मे ऽसति निथ्रा; शॊकेन थुःखेन च पीडितायाः सुखं हि मे नास्ति यतॊ ऽसमि हीना; तेनेन्थुपूर्णप्रतिमाननेन 6 अहं हि तस्याथ्य मनॊ भवेन; संपीडिता तथ गतसर्वभावा विचिन्तयन्ती सततं तम एव; तदैव पश्यामि तदा शृणॊमि 7 मनॊरदः सयाथ इति चिन्तयामि; तदापि बुथ्ध्या च वितर्कयामि किं कारणं तस्य हि नास्ति रूपं; सुव्यक्तरूपश च वथत्य अयं माम 8 नमॊ ऽसतु वाचस्पतये सवज्रिणे; सवयम्भुवे चैव हुताशनाय अनेन चॊक्तं यथ इथं ममाग्रतॊ; वनौकसा तच च तदास्तु नान्यदा |