|
1
[व] ययातिः सवपुरं पराप्य महेन्थ्र पुरसंनिभम परविश्यान्तःपुरं तत्र थेव यानीं नयवेशयत 2 थेव यान्याश चानुमते तां सुतां वृषपर्वणः अशॊकवनिकाभ्याशे गृहं कृत्वा नयवेशयत 3 वृतां थासी सहस्रेण शर्मिष्ठाम आसुरायणीम वासॊभिर अन्नपानैश च संविभज्य सुसत्कृताम 4 थेव यान्या तु सहितः स नृपॊ नहुषात्मजः विजहार बहून अब्थान थेववन मुथितॊ भृशम 5 ऋतुकाले तु संप्राप्ते थेव यानी वराङ्गना लेभे गर्भं परदमतः कुमारं च वयजायत 6 गते वर्षसहस्रे तु शर्मिष्ठा वार्षपर्वणी थथर्श यौवनं पराप्ता ऋतुं सा चान्वचिन्तयत 7 ऋतुकालश च संप्राप्तॊ न च मे ऽसति पतिर वृतः किं पराप्तं किं नु कर्तव्यं किं वा कृत्वा कृतं भवेत 8 थेव यानी परजातासौ वृदाहं पराप्तयौवना यदा तया वृतॊ भर्ता तदैवाहं वृणॊमि तम 9 राज्ञा पुत्रफलं थेयम इति मे निश्चिता मतिः अपीथानीं स धर्मात्मा इयान मे थर्शनं रहः 10 अद निष्क्रम्य राजासौ तस्मिन काले यथृच्छया अशॊकवनिकाभ्याशे शर्मिष्ठां पराप्य विष्ठितः 11 तम एकं रहिते थृष्ट्वा शर्मिष्ठा चारुहासिनी परत्युथ्गम्याञ्जलिं कृत्वा राजानं वाक्यम अब्रवीत 12 सॊमस्येन्थ्रस्य विष्णॊर वा यमस्य वरुणस्य वा तव वा नाहुष कुले कः सत्रियं सप्रष्टुम अर्हसि 13 रूपाभिजन शीलैर हि तवं राजन वेत्द मां सथा सा तवां याचे परसाथ्याहम ऋतुं थेहि नराधिप 14 [य] वेथ्मि तवां शीलसंपन्नां थैत्य कन्याम अनिन्थिताम रूपे च ते न पश्यामि सूच्य अग्रम अपि निन्थितम 15 अब्रवीथ उशना काव्यॊ थेव यानीं यथावहम न यम आह्वयितव्या ते शयने वार्षपर्वणी 16 [षर] न नर्म युक्तं वचनं हिनस्ति; न सत्रीषु राजन न विवाह काले पराणात्यये सर्वधनापहारे; पञ्चानृतान्य आहुर अपातकानि 17 पृष्टं तु साक्ष्ये परवथन्तम अन्यदा; वथन्ति मिद्यॊपहितं नरेन्थ्र एकार्दतायां तु समाहितायां; मिद्या वथन्तम अनृतं हिनस्ति 18 [य] राजा परमाणं भूतानां स नश्येत मृषा वथन अर्दकृच्छ्रम अपि पराप्य न मिद्या कर्तुम उत्सहे 19 [षर] समाव एतौ मतौ राजन पतिः सख्याश च यः पतिः समं विवाहम इत्य आहुः सख्या मे ऽसि पतिर वृतः 20 [य] थातव्यं याचमानेभ्य इति मे वरतम आहितम तवं च याचसि मां कामं बरूहि किं करवाणि ते 21 [षर] अधर्मात तराहि मां राजन धर्मं च परतिपाथय तवत्तॊ ऽपत्यवती लॊके चरेयं धर्मम उत्तमम 22 तरय एवाधना राजन भार्या थासस तदा सुतः यत ते समधिपच्छन्ति यस्य ते तस्य तथ धनम 23 थेव यान्या भुजिष्यास्मि वश्या च तव भार्गवी सा चाहं च तवया राजन भरणीये भजस्व माम 24 [व] एवम उक्तस तु राजा स तद्यम इत्य एव जज्ञिवान पूजयाम आस शर्मिष्ठां धर्मं च परत्यपाथयत 25 समागम्य च शर्मिष्ठां यदाकामम अवाप्य च अन्यॊन्यम अभिसंपूज्य जग्मतुस तौ यदागतम 26 तस्मिन समागमे सुभ्रूः शर्मिष्ठा चारु हासिनी लेभे गर्भं परदमतस तस्मान नृपतिसत्तमात 27 परजज्ञे च ततः काले राजन राजीवलॊचना कुमारं थेवगर्भाभं राजीवनिभ लॊचनम |
1
[v] yayātiḥ svapuraṃ prāpya mahendra purasaṃnibham praviśyāntaḥpuraṃ tatra deva yānīṃ nyaveśayat 2 deva yānyāś cānumate tāṃ sutāṃ vṛṣaparvaṇaḥ aśokavanikābhyāśe gṛhaṃ kṛtvā nyaveśayat 3 vṛtāṃ dāsī sahasreṇa śarmiṣṭhām āsurāyaṇīm vāsobhir annapānaiś ca saṃvibhajya susatkṛtām 4 deva yānyā tu sahitaḥ sa nṛpo nahuṣātmajaḥ vijahāra bahūn abdān devavan mudito bhṛśam 5 ṛtukāle tu saṃprāpte deva yānī varāṅganā lebhe garbhaṃ prathamataḥ kumāraṃ ca vyajāyata 6 gate varṣasahasre tu śarmiṣṭhā vārṣaparvaṇī dadarśa yauvanaṃ prāptā ṛtuṃ sā cānvacintayat 7 ṛtukālaś ca saṃprāpto na ca me 'sti patir vṛtaḥ kiṃ prāptaṃ kiṃ nu kartavyaṃ kiṃ vā kṛtvā kṛtaṃ bhavet 8 deva yānī prajātāsau vṛthāhaṃ prāptayauvanā yathā tayā vṛto bhartā tathaivāhaṃ vṛṇomi tam 9 rājñā putraphalaṃ deyam iti me niścitā matiḥ apīdānīṃ sa dharmātmā iyān me darśanaṃ rahaḥ 10 atha niṣkramya rājāsau tasmin kāle yadṛcchayā aśokavanikābhyāśe śarmiṣṭhāṃ prāpya viṣṭhitaḥ 11 tam ekaṃ rahite dṛṣṭvā śarmiṣṭhā cāruhāsinī pratyudgamyāñjaliṃ kṛtvā rājānaṃ vākyam abravīt 12 somasyendrasya viṣṇor vā yamasya varuṇasya vā tava vā nāhuṣa kule kaḥ striyaṃ spraṣṭum arhasi 13 rūpābhijana śīlair hi tvaṃ rājan vettha māṃ sadā sā tvāṃ yāce prasādyāham ṛtuṃ dehi narādhipa 14 [y] vedmi tvāṃ śīlasaṃpannāṃ daitya kanyām aninditām rūpe ca te na paśyāmi sūcy agram api ninditam 15 abravīd uśanā kāvyo deva yānīṃ yadāvaham na yam āhvayitavyā te śayane vārṣaparvaṇī 16 [ṣar] na narma yuktaṃ vacanaṃ hinasti; na strīṣu rājan na vivāha kāle prāṇātyaye sarvadhanāpahāre; pañcānṛtāny āhur apātakāni 17 pṛṣṭaṃ tu sākṣye pravadantam anyathā; vadanti mithyopahitaṃ narendra ekārthatāyāṃ tu samāhitāyāṃ; mithyā vadantam anṛtaṃ hinasti 18 [y] rājā pramāṇaṃ bhūtānāṃ sa naśyeta mṛṣā vadan arthakṛcchram api prāpya na mithyā kartum utsahe 19 [ṣar] samāv etau matau rājan patiḥ sakhyāś ca yaḥ patiḥ samaṃ vivāham ity āhuḥ sakhyā me 'si patir vṛtaḥ 20 [y] dātavyaṃ yācamānebhya iti me vratam āhitam tvaṃ ca yācasi māṃ kāmaṃ brūhi kiṃ karavāṇi te 21 [ṣar] adharmāt trāhi māṃ rājan dharmaṃ ca pratipādaya tvatto 'patyavatī loke careyaṃ dharmam uttamam 22 traya evādhanā rājan bhāryā dāsas tathā sutaḥ yat te samadhipacchanti yasya te tasya tad dhanam 23 deva yānyā bhujiṣyāsmi vaśyā ca tava bhārgavī sā cāhaṃ ca tvayā rājan bharaṇīye bhajasva mām 24 [v] evam uktas tu rājā sa tathyam ity eva jajñivān pūjayām āsa śarmiṣṭhāṃ dharmaṃ ca pratyapādayat 25 samāgamya ca śarmiṣṭhāṃ yathākāmam avāpya ca anyonyam abhisaṃpūjya jagmatus tau yathāgatam 26 tasmin samāgame subhrūḥ śarmiṣṭhā cāru hāsinī lebhe garbhaṃ prathamatas tasmān nṛpatisattamāt 27 prajajñe ca tataḥ kāle rājan rājīvalocanā kumāraṃ devagarbhābhaṃ rājīvanibha locanam |