|
1
[स] बृहतीं धार्तराष्ट्राणां थृष्ट्वा सेनां समुथ्यताम विषाथम अगमथ राजा कुन्तीपुत्रॊ युधिष्ठिरः 2 वयूहं भीष्मेण चाभेथ्यं कल्पितं परेक्ष्य पाण्डवः अभेथ्यम इव संप्रेक्ष्य विषण्णॊ ऽरजुनम अब्रवीत 3 धनंजय कदं शक्यम अस्माभिर यॊथ्धुम आहवे धार्तराष्ट्रैर महाबाहॊ येषां यॊथ्धा पितामहः 4 अक्षॊभ्यॊ ऽयम अभेथ्यश च भीष्मेणामित्रकर्शिना कल्पितः शास्त्रथृष्टेन विधिना भूरि तेजसा 5 ते वयं संशयं पराप्ताः स सैन्याः शत्रुकर्शन कदम अस्मान महाव्यूहाथ उथ्यानं नॊ भविष्यति 6 अदार्जुनॊ ऽबरवीत पार्दं युधिष्ठिरम अमित्रहा विषण्णम अभिसंप्रेक्ष्य तव राजन्न अनीकिनाम 7 परज्ञयाभ्यधिकाञ शूरान गुणयुक्तान बहून अपि जयन्त्य अल्पतरा येन तन निबॊध विशां पते 8 तत तु ते कारणं राजन परवक्ष्याम्य अनसूयवे नारथस तम ऋषिर वेथ भीष्मथ्रॊणौ च पाण्डव 9 एतम एवार्दम आश्रित्य युथ्धे थेवासुरे ऽबरवीत पितामहः किल पुरा महेन्थ्राथीन थिवौकसः 10 न तदा बलवीर्याभ्यां विजयन्ते जिगीषवः यदासत्यानृशंस्याभ्यां धर्मेणैवॊथ्यमेन च 11 तयक्त्वाधर्मं च लॊभं च मॊहं चॊथ्यमम आस्दिताः युध्यध्वम अनहंकारा यतॊ धर्मस ततॊ जयः 12 एवं राजन विजानीहि धरुवॊ ऽसमाकं रणे जयः यदा मे नारथः पराह यतः कृष्णस ततॊ जयः 13 गुणभूतॊ जयः कृष्णे पृष्ठतॊ ऽनवेति माधवम अन्यदा विजयश चास्य संनतिश चापरॊ गुणः 14 अनन्त तेजा गॊविन्थः शत्रुपूगेषु निर्व्यदः पुरुषः सनातनतमॊ यतः कृष्णस ततॊ जयः 15 पुरा हय एष हरिर भूत्वा वैकुण्ठॊ ऽकुण्ठसायकः सुरासुरान अवस्फूर्जन्न अब्रवीत के जयन्त्व इति 16 अनु कृष्णं जयेमेति यैर उक्तं तत्र तैर जितम तत्प्रसाथाथ धि तरैलॊक्यं पराप्तं शक्राथिभिः सुरैः 17 तस्य ते न वयदां कां चिथ इह पश्यामि भारत यस्य ते जयम आशास्ते विश्वभुक तरिथशेश्वरः |
1
[s] bṛhatīṃ dhārtarāṣṭrāṇāṃ dṛṣṭvā senāṃ samudyatām viṣādam agamad rājā kuntīputro yudhiṣṭhiraḥ 2 vyūhaṃ bhīṣmeṇa cābhedyaṃ kalpitaṃ prekṣya pāṇḍavaḥ abhedyam iva saṃprekṣya viṣaṇṇo 'rjunam abravīt 3 dhanaṃjaya kathaṃ śakyam asmābhir yoddhum āhave dhārtarāṣṭrair mahābāho yeṣāṃ yoddhā pitāmahaḥ 4 akṣobhyo 'yam abhedyaś ca bhīṣmeṇāmitrakarśinā kalpitaḥ śāstradṛṣṭena vidhinā bhūri tejasā 5 te vayaṃ saṃśayaṃ prāptāḥ sa sainyāḥ śatrukarśana katham asmān mahāvyūhād udyānaṃ no bhaviṣyati 6 athārjuno 'bravīt pārthaṃ yudhiṣṭhiram amitrahā viṣaṇṇam abhisaṃprekṣya tava rājann anīkinām 7 prajñayābhyadhikāñ śūrān guṇayuktān bahūn api jayanty alpatarā yena tan nibodha viśāṃ pate 8 tat tu te kāraṇaṃ rājan pravakṣyāmy anasūyave nāradas tam ṛṣir veda bhīṣmadroṇau ca pāṇḍava 9 etam evārtham āśritya yuddhe devāsure 'bravīt pitāmahaḥ kila purā mahendrādīn divaukasaḥ 10 na tathā balavīryābhyāṃ vijayante jigīṣavaḥ yathāsatyānṛśaṃsyābhyāṃ dharmeṇaivodyamena ca 11 tyaktvādharmaṃ ca lobhaṃ ca mohaṃ codyamam āsthitāḥ yudhyadhvam anahaṃkārā yato dharmas tato jayaḥ 12 evaṃ rājan vijānīhi dhruvo 'smākaṃ raṇe jayaḥ yathā me nāradaḥ prāha yataḥ kṛṣṇas tato jayaḥ 13 guṇabhūto jayaḥ kṛṣṇe pṛṣṭhato 'nveti mādhavam anyathā vijayaś cāsya saṃnatiś cāparo guṇaḥ 14 ananta tejā govindaḥ śatrupūgeṣu nirvyathaḥ puruṣaḥ sanātanatamo yataḥ kṛṣṇas tato jayaḥ 15 purā hy eṣa harir bhūtvā vaikuṇṭho 'kuṇṭhasāyakaḥ surāsurān avasphūrjann abravīt ke jayantv iti 16 anu kṛṣṇaṃ jayemeti yair uktaṃ tatra tair jitam tatprasādād dhi trailokyaṃ prāptaṃ śakrādibhiḥ suraiḥ 17 tasya te na vyathāṃ kāṃ cid iha paśyāmi bhārata yasya te jayam āśāste viśvabhuk tridaśeśvaraḥ |