|
1
[स] तां निशां थुःखशॊकार्तौ शवसन्ताव इव चॊरगौ निथ्रां नैवॊपलेभाते वासुथेवधनंजयौ 2 नरनारायणौ करुथ्धौ जञात्वा थेवाः सवासवाः वयदिताश चिन्तयाम आसुः किं कविथ एतथ भविष्यति 3 ववुश च थारुणा वाता रूक्षा गॊराभिशंसिनः स कबन्धस तदाथित्ये परिघः समथृश्यत 4 शुष्काशन्यश च निष्पेतुः स निर्घाताः स विथ्युतः चचाल चापि पृदिवी स शैलवनकानना 5 चुक्षुभुश च महाराज सागरा मकरालयाः परतिस्रॊतः परवृत्ताश च तदा गन्तुं समुथ्रगाः 6 रदाश्वनरनागानां परवृत्तम अधरॊत्तरम करव्याथानां परमॊथार्दं यम राष्ट्रविवृथ्धये 7 वाहनानि शकृन मूत्रे मुमुचू रुरुथुश च ह तान थृष्ट्वा थारुणान सर्वान उत्पाताँल लॊमहर्षणान 8 सर्वे ते वयदिताः सैन्यास तवथीया भरतर्षभ शरुत्वा महाबलस्यॊग्रां परतिज्ञां सव्यसाचिनः 9 अद कृष्णं महाबाहुर अब्रवीत पाकशासनिः आश्वासय सुभथ्रां तवं भगिनीं सनुषया सह 10 सनुषा शवश्व्रानघायस्ते विशॊके कुरु माधव साम्ना सत्येन युक्तेन वचसाश्वसय परभॊ 11 ततॊ ऽरजुन गृहं गत्वा वासुथेवः सुथुर्मनाः भगिनीं पुत्रशॊकार्ताम आश्वासयत थुःखिताम 12 मां शॊकं कुरु वार्ष्णेयि कुमारं परति स सनुषा सर्वेषां पराणिनां भीरु निष्ठैषा कालनिर्मिता 13 कुले जतस्य वीरस्य कषत्रियस्य विशेषतः सथृशं मरणं हय एतत तव पुत्रस्य मा शुचः 14 थिष्ट्या महारदॊ वीरः पितुस तुल्यपराक्रमः कषात्रेण विधिना पराप्तॊ वीराभिलसितां गतिम 15 जित्वा सुबहुशः शत्रून परेषयित्वा च मृत्यवे गतः पुण्यकृतां लॊकान सर्वकामथुहॊ ऽकषयान 16 तपसा बरह्मचर्येण शरुतेन परज्ञयापि च सन्तॊ यां गतिम इच्छन्ति पराप्तस तां तव पुत्रकः 17 वीरसूर वीर पत्नी तवं वीर शवशुर बान्धवा मा शुचस तनयं भथ्रे गतः स परमां गतिम 18 पराप्स्यते चाप्य असौ कषुथ्रः सैन्धवॊ बाल घातकः अस्यावलेपस्य फलं ससुहृथ गणबान्धवः 19 वयुष्टायां तु वरारॊहे रजन्यां पापकर्मकृत न हि मॊक्ष्यति पार्दात स परविष्टॊ ऽपय अमरावतीम 20 शवः शिरः शरॊष्यसे तस्य सैन्धवस्य रणे हृतम समन्तपञ्चकाथ बाह्यं विशॊका भव मा रुथः 21 कषत्रधर्मं पुरस्कृत्य गतः शूरः सतां गतिम यां वयं पराप्नुयामेह ये चान्ये शस्त्रजीविनः 22 वयूढॊरस्कॊ महाबाहुर अनिवर्ती वरप्रणुत गतस तव वरारॊहे पुत्रः सवर्गं जवरं जहि 23 अनु जातश च पितरं मातृपक्षं च वीर्यवान सहस्रशॊ रिपून हत्वा हतः शूरॊ महारदः 24 आश्वासय सनुषां राज्ञि मा शुचः कषत्रिये भृषम शवः परियं सुमहच छरुत्वा विशॊका भव नन्थिनि 25 यत पार्देन परतिज्ञातं तत तदा न तथ अन्यदा चिकीर्षितं हि ते भर्तुर न भवेज जातु निष्फलम 26 यथि च मनुजपन्नगाः पिशाचा; रजनिचराः पतगाः सुरासुराश च रणगतम अभियान्ति सिन्धुराजं; न स भविता सह तैर अपि परभाते |
1
[s] tāṃ niśāṃ duḥkhaśokārtau śvasantāv iva coragau nidrāṃ naivopalebhāte vāsudevadhanaṃjayau 2 naranārāyaṇau kruddhau jñātvā devāḥ savāsavāḥ vyathitāś cintayām āsuḥ kiṃ kvid etad bhaviṣyati 3 vavuś ca dāruṇā vātā rūkṣā gorābhiśaṃsinaḥ sa kabandhas tathāditye parighaḥ samadṛśyata 4 śuṣkāśanyaś ca niṣpetuḥ sa nirghātāḥ sa vidyutaḥ cacāla cāpi pṛthivī sa śailavanakānanā 5 cukṣubhuś ca mahārāja sāgarā makarālayāḥ pratisrotaḥ pravṛttāś ca tathā gantuṃ samudragāḥ 6 rathāśvanaranāgānāṃ pravṛttam adharottaram kravyādānāṃ pramodārthaṃ yama rāṣṭravivṛddhaye 7 vāhanāni śakṛn mūtre mumucū ruruduś ca ha tān dṛṣṭvā dāruṇān sarvān utpātāṁl lomaharṣaṇān 8 sarve te vyathitāḥ sainyās tvadīyā bharatarṣabha śrutvā mahābalasyogrāṃ pratijñāṃ savyasācinaḥ 9 atha kṛṣṇaṃ mahābāhur abravīt pākaśāsaniḥ āśvāsaya subhadrāṃ tvaṃ bhaginīṃ snuṣayā saha 10 snuṣā śvaśvrānaghāyaste viśoke kuru mādhava sāmnā satyena yuktena vacasāśvasaya prabho 11 tato 'rjuna gṛhaṃ gatvā vāsudevaḥ sudurmanāḥ bhaginīṃ putraśokārtām āśvāsayata duḥkhitām 12 māṃ śokaṃ kuru vārṣṇeyi kumāraṃ prati sa snuṣā sarveṣāṃ prāṇināṃ bhīru niṣṭhaiṣā kālanirmitā 13 kule jatasya vīrasya kṣatriyasya viśeṣataḥ sadṛśaṃ maraṇaṃ hy etat tava putrasya mā śucaḥ 14 diṣṭyā mahāratho vīraḥ pitus tulyaparākramaḥ kṣātreṇa vidhinā prāpto vīrābhilasitāṃ gatim 15 jitvā subahuśaḥ śatrūn preṣayitvā ca mṛtyave gataḥ puṇyakṛtāṃ lokān sarvakāmaduho 'kṣayān 16 tapasā brahmacaryeṇa śrutena prajñayāpi ca santo yāṃ gatim icchanti prāptas tāṃ tava putrakaḥ 17 vīrasūr vīra patnī tvaṃ vīra śvaśura bāndhavā mā śucas tanayaṃ bhadre gataḥ sa paramāṃ gatim 18 prāpsyate cāpy asau kṣudraḥ saindhavo bāla ghātakaḥ asyāvalepasya phalaṃ sasuhṛd gaṇabāndhavaḥ 19 vyuṣṭāyāṃ tu varārohe rajanyāṃ pāpakarmakṛt na hi mokṣyati pārthāt sa praviṣṭo 'py amarāvatīm 20 śvaḥ śiraḥ śroṣyase tasya saindhavasya raṇe hṛtam samantapañcakād bāhyaṃ viśokā bhava mā rudaḥ 21 kṣatradharmaṃ puraskṛtya gataḥ śūraḥ satāṃ gatim yāṃ vayaṃ prāpnuyāmeha ye cānye śastrajīvinaḥ 22 vyūḍhorasko mahābāhur anivartī varapraṇut gatas tava varārohe putraḥ svargaṃ jvaraṃ jahi 23 anu jātaś ca pitaraṃ mātṛpakṣaṃ ca vīryavān sahasraśo ripūn hatvā hataḥ śūro mahārathaḥ 24 āśvāsaya snuṣāṃ rājñi mā śucaḥ kṣatriye bhṛṣam śvaḥ priyaṃ sumahac chrutvā viśokā bhava nandini 25 yat pārthena pratijñātaṃ tat tathā na tad anyathā cikīrṣitaṃ hi te bhartur na bhavej jātu niṣphalam 26 yadi ca manujapannagāḥ piśācā; rajanicarāḥ patagāḥ surāsurāś ca raṇagatam abhiyānti sindhurājaṃ; na sa bhavitā saha tair api prabhāte |