|
1
[वासुथेव] ततॊ थेवयुगे ऽतीते थेवा वै समकल्पयन यज्ञं वेथ परमाणेन विधिवथ यष्टुम ईप्सवः 2 कल्पयाम आसुर अव्यग्रा थेशान यज्ञॊचितांस ततः भागार्हा थेवताश चैव यज्ञियं थरव्यम एव च 3 ता वै रुथ्रम अजानन्त्यॊ यादा तद्येन थेवताः नाकल्पयन्त थेवस्य सदाणॊर भागं नराधिप 4 सॊ ऽकल्प्यमाने भागे तु कृत्ति वासा मखे ऽमरैः तरसा भागम अन्विच्छन धनुर आथौ ससर्ज ह 5 लॊकयज्ञः करिया यज्ञॊ गृहयज्ञः सनातनः पञ्च भूतमयॊ यज्ञॊ नृयज्ञश चैव पञ्चमः 6 लॊकयज्ञेन यज्ञैषी कपर्थी विथधे धनुः धनुः सृष्टम अभूत तस्य पञ्च किष्कु परमाणतः 7 वषट्कारॊ ऽभवज जया तु धनुषस तस्य भारत यज्ञाङ्गानि च चत्वारि तस्य संहनने ऽभवन 8 ततः करुथ्धॊ महाथेवस तथ उपाथाय कार्मुकम आजगामाद तत्रैव यत्र थेवाः समीजिरे 9 तम आत्तकार्मुकं थृष्ट्वा बरह्मचारिणम अव्ययम विव्यदे पृदिवी थेवी पर्वताश च चकम्पिरे 10 न ववौ पवनश चैव नाग्निर जज्वाल चैधितः वयभ्रमच चापि संविग्नं थिवि नक्षत्रमण्डलम 11 न बभौ भास्करश चापि सॊमः शरीमुक्तमण्डलः तिमिरेणाकुलं सर्वम आकाशं चाभवथ वृतम 12 अभिभूतास ततॊ थेवा विषयान न परजज्ञिरे न परत्यभाच च यज्ञस तान वेथा बभ्रंशिरे तथा 13 ततः स यज्ञं रौथ्रेण विव्याध हृथि पत्रिणा अपक्रान्तस ततॊ यज्ञॊ मृगॊ भूत्वा सपावकः 14 स तु तेनैव रूपेण थिवं पराप्य वयरॊचत अन्वीयमानॊ रुथ्रेण युधिष्ठिर नभस्तले 15 अपक्रान्ते ततॊ यज्ञे संज्ञा न परत्यभात सुरान नष्टसंज्ञेषु थेवेषु न परज्ञायत किं चन 16 तर्यम्बकः सवितुर बाहू भगस्य नयने तदा पूष्णश च थशनान करुथ्धॊ धनुष्कॊट्या वयशातयत 17 पराथ्रवन्त ततॊ थेवा यज्ञाङ्गानि च सर्वशः के चित तत्रैव घूर्णन्तॊ गतासव इवाभवन 18 स तु विथ्राव्य तत सर्वं शितिकण्ठॊ ऽवहस्य च अवष्टभ्य धनुष्कॊटिं रुरॊध विबुधांस ततः 19 ततॊ वाग अमरैर उक्ता जयां तस्य धनुषॊ ऽचछिनत अद तत सहसा राजंश छिन्नज्यं विस्फुरथ धनुः 20 ततॊ विधनुषं थेवा थेव शरेष्ठम उपागमन शरणं सहयज्ञेन परसाथं चाकरॊत परभुः 21 ततः परसन्नॊ भगवान परास्यत कॊपं जलाशये स जलं पावकॊ भूत्वा शॊषयत्य अनिशं परभॊ 22 भगस्य नयने चैव बाहू च सवितुस तदा पराथात पूष्णश च थशनान पुनर यज्ञं च पाण्डव 23 ततः सर्वम इथं सवस्दं बभूव पुनर एव ह सर्वाणि च हवींष्य अस्य थेवा भागम अकल्पयन 24 तस्मिन करुथ्धे ऽभवत सर्वम अस्वस्दं भुवनं विभॊ परसन्ने च पुनः सवस्दं स परसन्नॊ ऽसय वीर्यवान 25 ततस ते निहताः सर्वे तव पुत्रा महारदाः अन्ये च बहवः शूराः पाञ्चालाश च सहानुगाः 26 न तन मनसि कर्तव्यं न हि तथ थरौणिना कृतम महाथेव परसाथः स कुरु कार्यम अनन्तरम |
1
[vāsudeva] tato devayuge 'tīte devā vai samakalpayan yajñaṃ veda pramāṇena vidhivad yaṣṭum īpsavaḥ 2 kalpayām āsur avyagrā deśān yajñocitāṃs tataḥ bhāgārhā devatāś caiva yajñiyaṃ dravyam eva ca 3 tā vai rudram ajānantyo yāthā tathyena devatāḥ nākalpayanta devasya sthāṇor bhāgaṃ narādhipa 4 so 'kalpyamāne bhāge tu kṛtti vāsā makhe 'maraiḥ tarasā bhāgam anvicchan dhanur ādau sasarja ha 5 lokayajñaḥ kriyā yajño gṛhayajñaḥ sanātanaḥ pañca bhūtamayo yajño nṛyajñaś caiva pañcamaḥ 6 lokayajñena yajñaiṣī kapardī vidadhe dhanuḥ dhanuḥ sṛṣṭam abhūt tasya pañca kiṣku pramāṇataḥ 7 vaṣaṭkāro 'bhavaj jyā tu dhanuṣas tasya bhārata yajñāṅgāni ca catvāri tasya saṃhanane 'bhavan 8 tataḥ kruddho mahādevas tad upādāya kārmukam ājagāmātha tatraiva yatra devāḥ samījire 9 tam āttakārmukaṃ dṛṣṭvā brahmacāriṇam avyayam vivyathe pṛthivī devī parvatāś ca cakampire 10 na vavau pavanaś caiva nāgnir jajvāla caidhitaḥ vyabhramac cāpi saṃvignaṃ divi nakṣatramaṇḍalam 11 na babhau bhāskaraś cāpi somaḥ śrīmuktamaṇḍalaḥ timireṇākulaṃ sarvam ākāśaṃ cābhavad vṛtam 12 abhibhūtās tato devā viṣayān na prajajñire na pratyabhāc ca yajñas tān vedā babhraṃśire tadā 13 tataḥ sa yajñaṃ raudreṇa vivyādha hṛdi patriṇā apakrāntas tato yajño mṛgo bhūtvā sapāvakaḥ 14 sa tu tenaiva rūpeṇa divaṃ prāpya vyarocata anvīyamāno rudreṇa yudhiṣṭhira nabhastale 15 apakrānte tato yajñe saṃjñā na pratyabhāt surān naṣṭasaṃjñeṣu deveṣu na prajñāyata kiṃ cana 16 tryambakaḥ savitur bāhū bhagasya nayane tathā pūṣṇaś ca daśanān kruddho dhanuṣkoṭyā vyaśātayat 17 prādravanta tato devā yajñāṅgāni ca sarvaśaḥ ke cit tatraiva ghūrṇanto gatāsava ivābhavan 18 sa tu vidrāvya tat sarvaṃ śitikaṇṭho 'vahasya ca avaṣṭabhya dhanuṣkoṭiṃ rurodha vibudhāṃs tataḥ 19 tato vāg amarair uktā jyāṃ tasya dhanuṣo 'cchinat atha tat sahasā rājaṃś chinnajyaṃ visphurad dhanuḥ 20 tato vidhanuṣaṃ devā deva śreṣṭham upāgaman śaraṇaṃ sahayajñena prasādaṃ cākarot prabhuḥ 21 tataḥ prasanno bhagavān prāsyat kopaṃ jalāśaye sa jalaṃ pāvako bhūtvā śoṣayaty aniśaṃ prabho 22 bhagasya nayane caiva bāhū ca savitus tathā prādāt pūṣṇaś ca daśanān punar yajñaṃ ca pāṇḍava 23 tataḥ sarvam idaṃ svasthaṃ babhūva punar eva ha sarvāṇi ca havīṃṣy asya devā bhāgam akalpayan 24 tasmin kruddhe 'bhavat sarvam asvasthaṃ bhuvanaṃ vibho prasanne ca punaḥ svasthaṃ sa prasanno 'sya vīryavān 25 tatas te nihatāḥ sarve tava putrā mahārathāḥ anye ca bahavaḥ śūrāḥ pāñcālāś ca sahānugāḥ 26 na tan manasi kartavyaṃ na hi tad drauṇinā kṛtam mahādeva prasādaḥ sa kuru kāryam anantaram |